ကၽြန္မၾကံဳခဲ့ရတဲ့မုန္တိုင္းရဲ့ေနာက္ကြယ္မွာ

မေမ (ျမန္မာျပည္ကိုလြမ္းသူ) က သူ႕ရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႕ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ေရးျပီး ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ လုပ္ထားတာကို ကၽြန္ေတာ္က တစ္ဆင့္ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပတာပါ။

တကယ္ေတာ့စာမေရးခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ပင္ပန္းေနခဲ့တာပါ။ သူငယ္ခ်င္းတီးနဲ႔ေတြ႔လို႔ ကၽြန္မကအျဖစ္အပ်က္တခ်ိဳ႔ကို ေျပာျပထားပါတယ္။ သူ႔ဘေလာ့မွာတင္လိုက္ေတာ ့စီေဘာက္မွာ သူ႔ခမ်ာလာလာဆဲတာခံရတာကို စိတ္မေကာင္းစြာပဲေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။

ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးေတြကိ ုျမန္မာျပည္မွာလည္း ကၽြန္မေတြ႔ခဲ့၊ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္။ အလွဴပစၥည္းေတြကို စစ္အစိုးရဂိုေဒါင္ေတြမွာ ကိုယ္တိုင္ေတြ႔ခဲ့ရ၊ လွဴတဲ့ပစၥည္းေတြကိုရ.ယကေတြ၊ ၾကံံံ႔ခိုင္ေရးေတြက ကိုယ့္မ်က္စိေရွ႔တင္ ခိုးယူေနၾကတာေတြကို ကၽြန္မရင္နာစြာနဲ႔ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ရြာေတြကရ.ယ.ကေတြ ကိုယ္တိုင္ကရြာသားေတြကို ခြဲေ၀ေပးျခင္းမရွိတာေတြပါပဲ။ ကၽြန္မပထမတစ္ေခါက္ဧရာ၀တီတိုင္းကို သြားခဲ့စဥ္က ဘိုကေလးအနီးပတ္၀န္းက်င္ရြာတစ္ခ်ိဳ႔ကိုပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒုတိယတစ္ေခါက္ကေတာ့ဘိုကေလးမွာ(၅)ရက္ေလာက္ေနျပီး ပဲ့ေတာင္ငွားျပီး ပင္လယ္ျပင္ဘက္ကခပ္ေ၀းေ၀းရြာေတြကို ထြက္လွဴခဲ့ပါတယ္။ ပဲ့ေတာင္ၾကီးေပၚကို တစ္ေန႔ကိုဆန္အိတ္၁၀၀ေက်ာ္တင္ျပီး တျခား ဆီ၊ဆား၊မုန္႔မ်ိဳးစံု၊ ငါးပိေထာင္းဗူး၊ငါးေသတၱာ၊ ေခါက္ဆြဲမ်ိဳးစံု၊ျခင္ေထာင္ေစာင္၊ ေရခြက္၊စတီးပန္းကန္ဆိုက္စံု၊ေရဗံုး၊ ေရသန္႔ေဆး၊ဖေယာင္းတိုင္၊မီးျခစ္၊ျခင္ေဆးေခြ၊ သၾကားလံုး၊မိုးကာဖ်င္လိပ္၊ မိုးကာဖ်င္အိတ္၊ကေလး၀တ္၊လူၾကီး၀တ္၊မိန္းမ၀တ္၊ထဘီ၊ ပုဆိုး၊အိုးခြက္၊သၾကားစသျဖင္ ့အမ်ိဳးစံုေအာင္တင္ယူသြားခဲ့ပါတယ္။ ရြာတစ္ရြာကိုေရာက္တာနဲ႔ေယာက်ာၤး၊ မိန္းမ၊ကေလး၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုသတ္သတ္စီ ေနေစပါတယ္။ ျပီးရင္ေတာ ့လူတစ္ကိုယ္စာစံုလင္ေအာင္ေ၀ေပးရပါတယ္။ ကၽြန္မသြားခဲ့တဲ့ရြာေတြဟာ ဘိုကေလးကေနသြားရင္ အနည္းဆံုးေရစုန္နဲ႔ သြားခဲ့တာေတာင္မွ(၄)နာရီေလာက္သြားရတဲ့ ေနရာေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲရြာတစ္ရြာထဲမွာ အခ်ိန္အၾကာၾကီး ကၽြန္မတို႔မေပးနိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ပစၥည္းအမ်ိဳးက မ်ားေလေတာ့ေ၀ရတာၾကန္႔ၾကာတဲ့ဆန္နဲ႔ ဆီကိုကၽြန္မတို႔က ရြာသူရြာသားေတြေရွ႔မွာ စုပံုထားျပီး ရြာလူၾကီးမ်ားကိုေ၀ေစပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ကေတာ့ ေနာက္တစ္ရြာကိုခရီးဆက္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုဆံုးျဖတ္တိုင္းမွာ ကၽြန္မလက္ကိုျဖစ္ေစ၊ ကၽြန္မအက်ီၤစေလးကိုျဖစ္ေစ အမ်ိဳးသမီးတစ္ခ်ိဳ႔ကလာလာဆြဲျပီး ကၽြန္မတို႔ကိုပစၥည္းေတြကိုဒီလိုမထားခဲ့ပါနဲ႔၊ တစ္ခါတည္းေ၀သြားခဲ့ပါေနာ္လို႔ ေတာင္းပန္ၾကပါတယ္။ ဒီလိုအခါတိုင္းမွာ ကၽြန္မရင္ထဲမွာသိပ္ကိုမြန္းၾကပ္ျပီး သက္ျပင္းေမာၾကီးကိုခ်မိရတာပါပဲ။ ကဲ..တစ္ခါတည္းေ၀မယ္လို႔ ခပ္ျမန္ျမန္ဆံုးျဖတ္ျပီး ကိုယ္တိုင္ေ၀ခဲ့ရတာမ်ားပါတယ္။ ဒါဟာရြာတိုင္းေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ရြာတိုင္းေလာက္နီးနီးပါပဲ။ စစ္အစိုးရကေၾကာ္ညာလိုက္တဲ့ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းေတြျပီးပါျပီ ဆိုတဲ့ေန႔ဟာကၽြန္မဘိုကေလးကို ေရာက္တဲ့ေန႔ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မေရာက္ခဲ့တဲ့ရြာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာအစိုးရဆီက အကူအညီကို ဆန္တစ္ေစ့ေတာင္မရေသးၾကပါဘူး။ ကၽြန္မရင္ကိုနာျပီး ရင္းနာေစတဲ့အျဖစ္ေတြကေတာ့ တန္းစီျပီးအကူအညီပစၥည္းေတြကို ေစာင့္ယူေနတဲ့ရြာသားေတြဟာ စိတ္ဓာတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ သိပ္ကိုက်ဆင္းေနတာပါပဲ။ ပစၥည္းရျပီးျပီလားဆိုရင္ေတာင္ မ်က္လံုးၾကီးေတြျပဴးျပီးျပန္ၾကည့္ေနတာေတြ၊ ကၽြန္မတို႔ကိုၾကည့္ျပီးအေမ့သမီးကို သတိရလိုက္တာဆိုျပီး လာလာဖက္ငိုတာေတြ၊ ညည္းေဒၚၾကီးအေလာင္းကို ေတာင္ျပန္မရပါဘူးသမီးရယ္၊ ညည္းဦးၾကီးအေလာင္းကို ေန႔တိုင္းသြားရွာတယ္လို႔ငိုယိုေျပာေနတာေတြ..ကၽြန္မရင္ထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွမေမ့နိုင္ေလာက္ေအာင္နာၾကည္း၀မ္းနည္းခဲ့ရပါတယ္။ တစ္ခါမွမျမင္ဖူးခဲ့တဲ့ သူတို႔ကိုရင္ခြင္ထဲမွာထားျပီး အင္မတန္သနားတတ္တဲ့ ကၽြန္မဟာသူတို႔နဲ႔ေရာျပီးငိုခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္မလဲအေဒၚတို႔၊ဦးၾကီးတို႔နဲ႔ဘ၀တူပါ၊ မေန႔ကမွကၽြန္မေမေမရက္လည္ျပီးတာပါလို႔ သူတို႔ကိုေျပာျပရပါတယ္။ ေလတိုက္တာနဲ႔လွိဳင္းရွိတဲ့ဒီေနရာေတြမွာ ကၽြန္မလွိဳင္းမူးလို႔ေန႔တိုင္းအန္ရပါတယ္။ ဘိုကေလးျမိဳ႔ကိုျပန္ေရာက္ရင္ ေဆးသြားထိုးျပီး၊ေနာက္ေန႔ေတြအတြက္ အင္အားေမြးရပါတယ္။ မ်က္လံုးေတြမွိတ္လိုက္တိုင္းမွာတရိပ္ရိပ္မူးျပီး လွိဳင္းစီးေနရသလိုခံစားေနရတဲ့ ဒီေ၀ဒနာထက္ ကၽြန္မသိပ္ခ်စ္တ့ဲ ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြကို ကၽြန္မကိုယ္တိုင္အားမေပးနိုင္မွာကို ကၽြန္မစိတ္ပူမိပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ပုဆိုးအသစ္(၁)ထည္၊ အေဟာင္း(၂)ထည္ေလာက္နဲ႔ လူတိုင္းကိုလွဴပါတယ္။ ကၽြန္မလွဴထားတဲ့ပုဆိုးအသစ္၊ ထဘီအသစ္ေလးေတြကိုေျမၾကီးေပၚမွာ ခင္းထားၾကျပီး၊ဆန္ေတြ၊ပစၥည္းမ်ိဳးစံုကို ကၽြန္မကပုဆိုး၊ ထဘီေလးေတြေပၚတင္ေပးရပါတယ္။ ပစၥည္းတစ္ခုကိုပုဆိုး၊ထဘီေလးေပၚကိုတင္လိုက္ရတိုင္း ကၽြန္မမ်က္ရည္က်ခ်င္မိပါတယ္။ ငါတို႔ျမန္မာရယ္လို႔ ဇာတိမာန္အင္မတန္ရွိၾကတဲ့ ကၽြန္မတို႔ျမန္မာျပည္သူျပည္သားေတြဟာ လမ္းေဘးမွာသူေတာင္းစားေတြလို ပုဆိုးေလးခင္းျပီး ေပးသမွ်ကို ေမွ်ာ္ေနၾကရတဲ့အျဖစ္ဟာ ကၽြန္မရင္ကိုသိပ္ကိုနာၾကည္းေစပါတယ္။ စစ္အစိုးရဆီက ဘာအကူအညီမွမရပါဘူးလို႔ သူတို႔ေတြကခပ္ေအးေအးေျပာနိုင္ေပမဲ့၊ ဂိုေဒါင္ေတြမွာ၊ေစ်းေတြမွာ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြေၾကာင့္ ကၽြန္မကေတာ့ခပ္ေအးေအးမေျပာနိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ပစၥည္းေတြရွိေနပါတယ္၊ ေနာက္ကိုအမ်ားၾကီးေရာက္လာမွာပါလို႔ မေရာက္လာနိုင္တာသိရက္နဲ႔ သူတို႔ကိုကၽြန္မရင္နာနာနဲ႔ ညာေျပာခဲ့ရပါတယ္။ ရြာေတြမွာကၽြန္မေမးခဲ့မိတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုကေတာ့ မုန္တိုင္းျဖစ္မွာမသိၾကဘူးလား ဆိုတဲ့ေမးခြန္းပါ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာမသိၾကပါဘူး။ သူတို႔ဆီမွာေရဒီယိုမရွိဘူးလို႔ဆိုၾကပါရဲ့။ ေရဒီယိုရွိေပမဲ့ ေလတိုက္နွုန္း၅၀ေလာက္ပဲရွိတယ္လို႔ ေျပာထားျပီး၊ ေလေတြမိုးေတြစတိုက္မွတစ္နာရီ၁၅၀နွဳန္းေျပာေတာ့ေသတာေပါ့၊ မခ်ိမဆန္႔ေသတာေပါ့ လို႔ငိုျပီးေျပာၾကပါတယ္။ စစ္အစိုးရဟာမုန္တိုင္းမတိုက္ခင္မွာ သတိေပးတာကိုေသခ်ာမလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ မုန္တိုင္းျပီးလို႔ လူေတြအမ်ားၾကီးေသျပီးတာေတာင္ ကယ္ဆယ္ေရးသေဘာၤေတြက ခ်က္ခ်င္းမေရာက္ပဲနွစ္ရက္ေက်ာ္မွ သေဘာၤေတြေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။ အခုလက္ရွိလဲဒုကၡေရာက္ေနသူေတြအတြက္ ဘာတစ္ခုမွထိထိေရာက္ေရာက္မကူညီခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္မေျပာခ်င္တဲ့ထိထိေရာက္ေရာက္ဆိုတာကဒီလိုပါ။ ကၽြန္မသြားလွဴခဲ့တဲ့ပစၥည္းမ်ိဳးစံုကို မဆိုထားနဲ႔၊ပဲ့ေတာင္ငွားခတစ္ေန႔ကို ျမန္မာေငြငါးေသာင္းက်ပါတယ္။ဆီဖိုးမပါေသးပါဘူး။ ကၽြန္မသြားလွူတဲ့ပစၥည္းေတြကလည္း ဘယ္အဖြဲ႔အစည္း၊ဘယ္မ်က္နွာစိမ္းရဲ့အကူအညီမွမရယူခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔မိသားစု၊ကၽြန္မေဖေဖရဲ့တပည့္မ်ားနဲ႔ ကၽြန္မေမေမရဲ့နာေရး အလွဴေငြေတြကိုသြားေရာက္လွဴဒါန္းခဲ့တာပါ။ ဒီလိုပစၥည္းမ်ိဳးစံုကို ကၽြန္မတို႔ ဘယ္နွစ္ေခါက္မ်ား သြားေရာက္လွဴနိုင္မွာပါလဲ။ ကၽြန္မတို႔လွဴတဲ့ ပမာဏဟာ ရြာသူရြာသားေတြအတြက္ နွစ္ရက္စာရိကၡာေလာက္ပဲရွိပါတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္တင္သိန္း(၅၈၀)ေက်ာ္ပါတယ္။ ရြာေတြကိုေရာက္ဖို႔ တင္လမ္းမွာ(၄)နာရီေက်ာ္ေလာက္ၾကာတဲ့ အတြက္ခရီးကလဲမတြင္လွပါဘူး။ ကၽြန္မရြာေပါင္း၂၀၀ေက်ာ္ေလာက္ကိုေရာက္ခဲ့ေပမဲ့ ကၽြန္မတို႔မေရာက္ခဲ့တဲ့ရြာေတြကေတာ့ အမ်ားၾကီးရွိေနပါတယ္။ စစ္အစိုးရအေနနဲ႔ ထိထိေရာက္ေရာက္လွဴဒါန္းလိုရင္၊ ရဟတ္ယာဥ္ေလးနဲ႔သြားလိုက္ပစၥည္းေလး ေတြခ်ေပးလိုက္ရံုပါပဲ။ ရဟတ္ယာဥ္ဆိုလို႔ ဟာသေလးတစ္ပိုဒ္ေတာ့ေျပာခ်င္ပါရဲ့။ ဘိုကေလးျမိဳ႔၊အ.ထ.က(၁)ကဒုကၡသည္အေမၾကီးတစ္ေယာက္ရဲ့ အေတြ႔အၾကံဳေလးပါ။ တစ္ရက္ေတာ့ ဘိုကေလးျမိဳ႔ေပၚကဒုကၡည္ေတြကိုကြင္းျပင္ၾကီး မွာစုေနေစပါသတဲ့။ ျပီးေတာ့ဗီဒီယိုေတြရိုက္ပါသတဲ့။ သိပ္မၾကာခင္ပဲ ရဟတ္ယာဥ္တစ္စင္းမိုးေပၚကေနပ်ံလာျပီး ဒုကၡသည္ေတြကိုလက္ျပပါသတဲ့။ ဒုကၡညည္ေတြကလဲ၀မ္းသာအားရလက္ျပၾကပါသတဲ့။ ျပီးေတာ့ရဟတ္ယာဥ္ၾကီးေပၚကေန ပစၥည္းေတြကိုၾကဲခ်ေလေတာ့၀မ္းသာအားရေကာက္ယူၾကတာ၊ လူေတြမ်ားေတာင္နင္းမိၾကကုန္သတဲ့။ ရဟတ္ယာဥ္ၾကီးေပၚကေနၾကဲခ်ေပးတာကေတာ့ ယမ္ယမ္ေခါက္ဆြဲေတြဆိုပဲ။ အထုပ္ေရကေတာ့(၂၃)ထုပ္တဲ့။ ၾကားလို႔ေကာင္းၾကရဲဲ့။

(ျမန္မာျပည္၊ဧရာ၀တီတိုင္း၊ဘိုကေလးျမိဳ႔နယ္မွအခ်က္အလက္မ်ားကိုကၽြန္မတြင္စာရြက္အေထာက္အထား၊ဓာတ္ပံုအေထာက္အထား၊ဗီဒီယိုအေထာက္အထားမ်ားပါရွိပါတယ္။မယံုၾကည္နိုင္သူမ်ားရွိပါကLovelycherry702@gmail.com)ကိုလာေရာက္စံုစမ္းေမးျမန္းနိုင္ပါေၾကာင္း။စစ္အစိုးရယုတ္မာပံုနွင့္ပတ္သတ္၍ေရွ႔ဆက္ျပီးအမွန္တရားမ်ားကိုေဖာ္ထုတ္သြားမည္ျဖစ္ပါေၾကာင္း)