ေက်ာင္း ဆိုတာ

ဆရာမက ေမးတယ္ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို "ေက်ာင္းကုိဘာျဖစ္လို ့လာတာလဲ" တဲ့။
ေက်ာင္းသား ကေျဖတယ္.. "စာသင္ဖို ့လာတာ" တဲ့။
ဆရာမက ျပန္ေျပာတယ္..."မဟုတ္ဘူးတဲ့။ စာတတ္ခ်င္လို ့လာရတာ" တဲ့။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေျဖတယ္..."ေက်ာင္းတက္ဖို ့လာတာ" တဲ့။
ဘယ္သူ ့အေျဖမွန္တယ္လို ့ထင္လဲ။ ကြ်န္ေတာ္က ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းအေျဖကိုအၾကိဳက္ဆံုးပဲ။ ဟုတ္တယ္...ေက်ာင္းလာတာ ေက်ာင္းတတ္ဖို ့လာတာ.. တျခားဘာေၾကာင့္မွ မဟုတ္ဘူး။ စာသင္ခ်င္တတ္ခ်င္ရင္ တျခားေနရာေတြသြားလို ့ရတာပဲ... က်ဴရွင္တို ့ဘာတို ့။ ေက်ာင္းလာမွေတာ့ ေက်ာင္းတက္ဖို ့လာတာေပါ့ :D..

ေက်ာင္းက ကြ်န္ေတာ္တို ့ကုိဘာေတြသင္ေပးလဲ... professions(doctors, engineers, etc...) ျဖစ္ဖို ့လိုအပ္တဲ့ အေျခခံပညာေတြသင္ေပးတာေပါ့။ ပညာတတ္ရင္ ထမင္းမငတ္ဖူးတဲ့။(စာပဲတတ္ရင္ေတာ့ ထမင္း ငတ္ခ်င္ငတ္မွာေနာ္၊ ပညာတတ္မွရမွာ :D) ဟုတ္တယ္...ကိုယ္သင္ခဲ့တဲ့ ပညာက ကိုယ့္ကို ျပန္လုပ္ေကြ်းမွာပဲ။ ထမင္းမငတ္ဖူးဘဲ ေျပာတာ..မဆင္းရဲဖူးတို ့၊ ေအာင္ျမင္မယ္တုိ ့မေျပာဘူး။ အေပၚက ပံုကို ေတြ ့တယ္မွာလား။ အဲ့ပံုကို bell-shaped curve လို ့ေခၚတယ္လို ့ေျပာၾကတာပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ေက်ာင္းျပီးသြားလို ့ ဘ၀အတြက္ရုန္းကန္တဲ့ အခါ ေက်ာင္းတုန္းက စာၾကိဳးစားတယ္..

စာေတာ္တယ္ဆိုတဲ့လူေတြက အလယ္ပိုင္း common-cases မွာပါသြားတယ္။ သူတို ့ကအဆင္းရဲၾကီးလည္း မဟုတ္ဘူး။ အခ်မ္းသာၾကီးလည္းမဟုတ္ဘူး။ အလည္အလတ္တန္းစားေတြျဖစ္လာၾကတယ္။ curve ရဲ ့အစြန္းပိုင္းမွာ ရွိတဲ့လူေတြကေတာ့ ေက်ာင္းတုန္းက စာမၾကိဳးစား၊ ဆိုးခဲ့မိုက္ခဲ့သူေတြ ေပါ့။ သူတို ့က်ေတာ့ ဘ၀မွာ အရမ္းေအာင္ျမင္ျပီး အရမ္းခ်မ္းသာတဲ့သူေတြျဖစ္လာႏိုင္သလို၊ ဆင္းရဲျပီး ဘ၀မွာ က်ရွံုးတဲ့သူေတ ြျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းတုန္းက စာမေတာ္၊စာမၾကိဳးစားတဲ့ သူေတြကို မ်က္စိမွိတ္ျပီး ဇြတ္အထင္ေသးလို ့မရပါဘူး။ သူတို ့ဟာတခ်ိန္မွာ အရမ္း ေအာင္ျမင ္ေက်ာ္ၾကားတဲ့ သူေတြျဖစ္လာႏို္င္ပါတယ္။ တခ်ဳိ ့ မိဘေတြရွိပါတယ္။ ကိုယ့္သားသမီးကိုစာအရမ္းၾကိဳးစားခုိင္းတယ္၊ သားသမီးကလည္းစာၾကိဳးစားတယ္၊စာေတာ္တယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ကိုယ့္သားသမီးကို စာၾကိဳးစားခိုင္းတာ အျပစ္မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္သူတို ့က ကိုယ့္သားသမီးကို စာမၾကိဳးစားတဲ့ သူေတြနဲ ့မေပါင္းခိုင္းဘူး။(သူတို ့သားသမီးေတြပ်က္စီးသြားမွာဆိုးလို ့တဲ့။ ကြ်န္ေတာ္လည္းေထာက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စာမၾကိဳးစား၊ စာမေတာ္တဲ့သူတိုင္း ဆိုးမိုက္ေပေတေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ သူတုိ ့မွာလည္းသူတို ့အေၾကာင္းနဲ ့သူတို ့ရွိပါတယ္။) ျပီးေတာ့ စာမေတာ္၊ စာမၾကိဳးစားတဲ့သူေတြကို အထင္လည္း ေသးတတ္ၾကတယ္။ အဲ့ထဲမွာ စာမေတာ္၊ စာမၾကိဳးစားတဲ့သူေတြကို မွိုခ်ဳိး မွ်စ္ခ်ဳိး ေျပာတာေတာ့ အဆိုးဆံုးပဲ။ ဒါေပမယ့္ စဥ္းစားၾကည့္ပါ..တခ်ိန္က ကိုယ္အထင္ေသးခဲ့တဲ့သူဟာေနာင္တခ်ိန္မွာ က်ိက်ိတက္ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့သူ ျဖစ္သြားခဲ့မယ္ဆိုရင္......လူ၁ေယာက္ စာၾကိဳးစားတယ္၊မၾကိဳးစားဘူး၊ စာေတာ္တယ္၊ မေတာ္ဘူး ကို ၾကည့္ျပီး အထင္ေသးအထင္ၾကီးလို ့မရပါဘူး။ ဘ၀ကို ရုန္းကန္ လွုပ္ရွားတဲ့အခါမွာ ေက်ာင္းတုန္း က သင္ေပးလိုက္တဲ့ပညာေတြဟာ ၀န္ထမ္းေကာင္း၁ေယာက္ျဖစ္ေစဖို ့သင္ေပးလိုက္တဲ့ ပညာေတြပါ။ လုပ္ငန္းရွင္ေကာင္း၁ေယာက္ျဖစ္ေအာင္မသင္ေပးလိုက္ပါဘူး။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းပညာဟာ ဘ၀မွ အတိုင္းအတာတခု အထိသာေရးပါအရာေရာက္ပါတယ္။ လူ၁ေယာက္ရဲ ့အရည္အခ်င္းကို လူ၁ေယာက္ရဲ ့ေက်ာင္းပညာကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ ဆုံးျဖတ္လို ့မရပါဘူး။ ဒါဆုိ ေက်ာင္းမတတ္ေတာ့ဘဲ တျခား ပညာေတြ သင္ရင္ ပိုေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္ေပါ့.. အဲ့လိုေတာ့လည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းေတာ့တက္ရမွာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက လူတိုင္းကို မ်က္စိမွိတ္ျပီး ဇြတ္အထင္မေသးဖို ့ပါ။

ကြ်န္ေတာ့္ အျမင္ေက်ာင္းဆိုတာ ပညာေတြသင္ေပးတဲ့ အေဆာက္အဦး၁ခုပါ။ ေက်ာင္းကေနဘာေတြေမြးထုတ္ေပးလဲဆိုရင္ society ၁ ခုအတြက္လို အပ္တဲ့ proffessions ေတြကို ေမြးထုတ္ေပးပါတယ္။ ေက်ာင္းက မရွိမျဖစ္လို အပ္တဲ့ ေဆာက္အဦး၁ခုပါ။ ေက်ာင္းမရွိေတာ့
ရင္ society ၁ခုက balance ျဖစ္ေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းကေနထြက္တဲ့ အထဲမွာ ေနာင္ ဘ၀မွာ က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာျပီးေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားတဲ့လူေတြဟာ လူနည္းစုပါ။ ဘယ္ေတာ့မွလဲ လူမ်ားစုမျဖစ္လာႏိုင္ပါဘူး။ ၀န္ထမ္းဟာ အျမဲတမ္း လုပ္ငန္းရွင္ထက္ေတာ့ အေရအတြက္ပိုမ်ားေနမွာပါ။ လူတုိင္းလိုလို ၀န္ထမ္းျဖစ္ရမယ္လို ့ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ၾကိဳးစားရင္ဘာမဆိုျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္က လူနည္းစုထဲမွာပါေအာင္ေနမွာလား။ လူမ်ားစုထဲမွာပါေအာင္ေနမွာလားဆိုတာကေတာ့ ကိုယ့္အယူအဆနဲ ့ကိုပါ။ တကယ္လို ့ကိုယ္က ေအးေအးေဆးေဆး phD ယူျပီးေတာ့ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းမယ္ ဆိုရင္ ေက်ာင္းပညာက လံုေလာက္ပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္က အရမ္းခ်မ္းသာခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေက်ာင္းပညာ၁ခုထဲနဲ ့မလံုေလာက္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ေက်ာင္းစာ ၁ခုတည္းကိုပဲ အထင္မၾကီးပါနဲ ့။ အထင္လည္းမေသးပါနဲ ့။အစြန္းမေရာက္ပါနဲ ့။ အရာအားလံုးကို က်ယ္က်ယ္ျပန္ ့ျပန္ ့ျမင္ႏုိင္ေအာင္ၾကိဳးစားၾကပါလို ့......

ပုဂံသား

ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါး အား မွ်ေ၀ေပးလိုက္သည္။