ကၽြန္ေတာ္ ေျပာခ်င္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္ တိုင္းျပည္ အေၾကာင္း - အမွတ္ ၂။ စီးပြားေရး ေလာက

An Economy of a country is something that represents what a certain country is. ဟုတ္ကဲ့ပါခင္ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ အျမင္မွာေတာ့ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးတစ္ခုသည္ ၄င္း ႏိုင္ငံကို အစစ အရာရာကေန ကိုယ္စားျပဳေပးထားသည့္ ပဏာမ အင္အားတစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။ စီးပြားေရး မေကာင္းေသာ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံသည္ ႏိုင္ငံတကာ အလယ္တြင္ မ်က္ႏွာေသး မ်က္ႏွာငယ္ႏွင့္ အစြမ္းအစမရွိ၊ အာဏာ သက္ေရာက္မႈ မရွိ ျဖစ္ေနရ ပါသည္။ ဘာႏွင့္တူသနည္း ဆိုေသာ္ ငွက္တစ္ေကာင္အား အေတာင္ပံႏွစ္ဖက္လံုး ျဖတ္ပစ္ ထားျခင္းႏွင့္ တူပါသည္။ ဤငွက္သည္ ပ်ံခ်င္ ေသာ္ျငား မပံ်ႏိုင္ရွာ။ ပ်ံဖို႕ရာကား သူ႕ထံ အစြမ္း အစမရွိ၊ ငွက္ ေတြ ၾကားထဲမွာ လည္း ငွက္ႏွင့္မတူ။ အေပါင္း အေဖာ္ ကား မရွိ၊ တစ္ကိုယ္ တည္း သြားရင္း လာရင္း၊ ေနာက္ဆံုး တြင္ တစ္ျခားေသာ သတၱ၀ါတုိ႕၏ သတ္ျဖတ္ စားေသာက္ျခင္း ကို ခံရမည္မွာ မလြဲ မေသြ ျဖစ္ပါ သည္။ ထိုနည္းတူ စီးပြားေရး ျပိဳကြဲ ပ်က္စီး ေနေသာ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံ သည္လည္း အေတာင္ ႏွစ္ဖက္ မရွိေသာ ငွက္ တစ္ေကာင္ သာ ျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံကို စီးပြားေရး ရႈေထာင့္ကေန ခံစားၾကည့္ရေအာင္။ မေျပာခ်င္ ေပမယ့္ ေျပာရဦးမည္။ အင္မတန္ဆိုးရြား ေနပါသည္။ ေတာ္ေတာ္ အေျခအေနဆိုးပါသည္။ ပိုးဆိုးပက္ဆက္ ျဖစ္ေနပါသည္။ နလန္ျပန္ထူရင္ ေတာ္ေတာ္ခက္ေနပါသည္။ ဒီေလာက္ဆို အားလံုးလဲ သိသင့္ေရာေပ့ါ။ ဟုတ္ပါသည္ မွန္ပါသည္။ အမိျမန္မာျပည္ၾကီး တစ္ခ်ိန္က အာရွ၏ က်ားတစ္ေကာင္ အဆင့္မွ အာရွၾကြက္ အဆင့္သို႕ အသြင္ေျပာင္းသြားတာလဲ ေတာ္ေတာ္ၾကာျမင့္ေနပါျပီ။ ဗိုလ္ေန၀င္း ၏ ရက္စက္ေသာ လုပ္ရက္မ်ား တုိင္းျပည္ၾကီး ေပၚ မသက္ေရာက္စဥ္ ကာလအတြင္းတြင္

ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ ျမန္မာသည္ အာရွတစ္ခြင္တြင္ ျမန္မာကြ ဆိုျပီး ရဲရဲ၀င့္၀င့္ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း ေျခေထာက ္ဆယ္ေခ်ာင္း ေထာင္ကာ ၾကက္သေရ မဂၤလာ အေပါင္းႏွင့္ ျမိဳင္ျမိဳင္ ဆိုင္ဆုိင္ အရွိန္အ၀ါ အျပည့္ႏွင့္ တိုးတက္ ေနခဲ့ ေသာ အမ်ားတကာ သူသူငါငါ မ်က္စိက်ေနသည့္ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံျဖစ္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၏အေကာင္းဆံုး ဟူေသာ အခ်ိန္ကာလ မ်ားသည္ သူတို႕တေတြ၏ ရက္စက္ယုတ္မာ လွေသာ အာဏာရွင္ စက္ယႏၱရားၾကီး ေအာက္တြင္ အားလံုး ျပိဳပ်က္သြားခဲ့ျပီ။ အၾကြင္းမရွိေတာ့ပီ။

ထို အခ်ိန္မွ စတင္ျပီး ယေန႕ ခုႏွစ္ သကၠရစ္ ၂၀၀၈ တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ တိုင္းျပည္သည္ ဤႏွစ္ ၅၀ အတြင္း တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ တုိးတက္မႈ ဟူသည္ တစ္ျခား တိုင္းျပည္မ်ားႏွင့္ ႏႈိင္းဆၾကည့္ေသာ္ ေနလံုးၾကီး ႏွင့္ ၾကက္ဥတစ္လံုး အား ႏိႈင္းၾကည့္သည္ႏွင့္ အသြင္တူပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က တုိင္းျပည္ မတိုးတက္ဘူးလုိ႕ မဆိုလိုဘူးေနာ္။ တိုးတက္ခဲ့ပါသည္ ဤအခ်ိန္အတြင္း။ ေျပာရရင္ေတာ့ ငံုးဥကေန ၾကက္ဥျဖစ္လာတာေပါ့ေနာ္။ တစ္ျခား စင္ကာပူတို႕ ယိုးဒယားတို႕ဆိုလွ်င္ ငံုးဥကေန ယခု ျဂိဳလ္ေတြ လေတြ အထိ ၾကီးမားကုန္ပါျပီ။

တစ္ခ်ိန္က အေရွ႕ေတာင္အာရွမွ ကြ်ႏိုပ္တို႕ တိုင္းျပည္ႏွင့္ ယွဥ္လွ်င္ ဘာမွ မျဖစ္စေလာက္ အင္အားေလးသာ ပိုင္ဆိုင္ ထားေသာ စင္ကာပူ ႏုိင္ငံသည္ ယေန႕ ဤအခ်ိန္တြင္ ၄င္း၏ GDP purchasing power လူတစ္ဦး ခ်င္းစီ၏ ၀ယ္လိုအား သည္ ကမာၻ႕ ႏိုင္ငံေပါင္း မ်ားစြာ ၏ ၾကားတြင္ အျမင့္မားဆံုး အဆင့္၁၀ အတြင္း မားမား မတ္မတ္ ရပ္တည္ ႏိုင္ေသာ ႏုိင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ေနပါျပီ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ တြင္ ကမာၻ႕အျမင့္ဆံုး လူတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ ၀ယ္လုိအား အျမင့္ဆံုး ႏိုင္ငံသည္ တစ္ႏွစ္လွ်င္ ေဒၚလာ ၈ေသာင္း ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံသည္ အဆင့္ ၆ ေနရာမွ ေဒၚလာ ၅ေသာင္း ျဖင့္ ရပ္တည္ေနပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ တိုင္းျပည္ကေတာ့ ဟုိး ေအာက္ဆံုးပိုင္းကေန အီသီယိုးပီးယား၊ အာဖကန္နစ္စတန္၊ ကြန္ဂို ႏိုင္ငံတို႕ႏွင့္ အျပိဳင္ နင္လားငါလား အျငင္းအခုန္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၂၀၀၇ မွာေတာ့ Ranking စီ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႕က ၁၈၀ ေက်ာ္မွာ ၁၇၉ ေနရာျဖင့္ ယွဥ္ျပိဳင္ တိုက္ခိုက္ေနပါတယ္။ စင္ကာပူနဲ႕ေတာ့ အမ်ားၾကီးမကြာပါဘူးေနာ္။
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္ရင္နာစရာပါ။

ဒီေလာက္ေတာင္ ဘုိုးဘြားအေမြအႏွစ္ ေပါမ်ားလွျပီး သဘာ၀ၾကီး၏ သံယံဇာတ အဖိုးအႏွစ္ေတြ ႏွင့္ ျပည့္ႏွက္ ေနေသာ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ သည္ ဤအာဏာရွင္ စနစ္ေၾကာင့္ အီသီယိုးပီးယားဟူေသာ ဘာမွ မရွိသည့္ ႏိုင္ငံႏွင့္ ရင္ေဘာင္တန္းေနရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ေရလုိခ်င္ရင္ မိမိအိမ္တြင္ အေ၀စိ တြင္းၾကီး တူးျပီး မိမိ လုိသေလာက္ စိတ္တိုင္းက် အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။ ေလာင္စာဆီလိုသလား ကမ္းရုိးတန္းေတြမွာ ထြက္ေနေသာ သဘာ၀ ဓာတ္ေငြ႕ေတြ၊ ေပါလြန္းလို႕..သြားယူ။ လာျပန္ျပီ အင္မတန္မွ ၾကီးမားလွေသာ ေက်ာက္စိမ္းတံုးၾကီး ေတြ႕ျပန္ျပီ။ ခဏၾကာေသာ္ မရွိေတာ့။ ေတြ႕ျပန္ျပီ ပတၱျမားေတြ၊ နီလာေတြ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြ၊ သူတို႕လဲ ဒီလိုဘဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကုန္တာ စုန္းျပဳစားသလား ေအကာ္ေမ့ရတယ္။ မၾကာေသးဘူး ေပ်ာက္သြားေရာ။ ေတာ္ၾကာ ေဟာ့ေတြ႕ျပန္ျပီ။ အခု ကဲမရွိေတာ့ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ မုတ္ေကာင္ေလးေတြက ပုလဲရတနာေတြ။ သူတို႕ေတြရဲ႕ ေန႕စဥ္ငိုေၾကြးေနေသာ မ်က္ရည္ေတြ ဒီလုိဘဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကုန္တာ။ သစ္ေတာေတြ ျပန္စိုက္ၾကပါ။ သစ္ပင္မခုတ္ရ။ ေျပာက္သြားျပန္ျပီ။ သစ္ေတာၾကီးေတြ၊ ကြ်န္းသစ္ေတြ မရွိေတာ့ဘူး။ သူတို႕ေျပာတာေတာ့ export လုပ္လုိက္တာဆိုဘဲ။ ကၽြန္ေတာ့္အထင္ေတာ့ သူတို႕အားလံုး ကိုယ့္အိပ္ကပ္ထဲကို ကုိယ့္ဘာသာကိုယ္ export inport လုပ္ေနၾကတာ။

သူတို႕ေတြနဲ႕ သူတုိ႕ အေပါင္းအေဖာ္ေတြကေတာ့ ၾကီးပြားျပီးရင္း ၾကီးပြားေနၾကတယ္။ ၀ျပီးရင္း ၀ေနတာ အဆီပိတ္ျပီး ေသေတာ့မယ္။ တစ္တုိင္းျပည္လံုးက တုိင္းသူျပည္သား ေတြကေတာ့ ဒူးနဲ႕ မ်က္ရည္သုတ္ေနၾကရတယ္။ ဒါေတြကို သူတို႕မသိဘူးလား? မျမင္ႏိုင္ဘူးလား? ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ေယာက္ဆိုတာ တုိင္းသူျပည္သားေတြ အေပၚမွာ ေတာ့ မိေကာင္း ဖခင္ ပီပီ ေစာင့္ေရွာက္ ပ်ိဳးေထာင္ရမွာ။ အခုေတာ့ သားသမီးေတြ ေသခ်င္ေသ ရွင္ခ်င္ရွင္ ကြဲခ်င္ကြဲ ျပဲခ်င္ျပဲ ဆိုျပီး သူကေတာ့ အာရံု ၅ ပါး ခ်မ္းသာ ေနတာ။ တကယ့္ကို ရင္နာစရာ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြပါ။ တုိင္းျပည္ရဲ႕ အဆီအႏွစ္ေတြကို တစ္ေန႕တစ္ေန႕ ၀ါးမ်ိဳ စုပ္ ေနျပီး ၾကီးပြားခ်မ္းသာေနလို္က္ ၾကတာ။ ျမန္မာျပည္ခင္ဗ်ာ ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ ဘဲ က်န္ေတာ့တယ္။ မေသရံုတစ္မယ္။ ဒီထက့္ ဆိုးရင္ လဲ အီသီယိုးပီးယားကို အေဖ ေခၚဖို႕ဘဲက်န္ေတာ့တယ္။

စီးပြားေရး တစ္ခုမွာ အၾကမ္းအားျဖင့္ ၂မ်ိဳးရွိတယ္။ Government ကေန Centralize လုပ္ျပီး တစ္တုိင္းျပည္လံုး ကို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား စိုးမိုးထားေသာ Monopoly လုပ္ျပီး စိုးမိုးထားေသာ လႊမ္းမိုးမႈစနစ္ ႏွင့္ ေနာက္တစ္ခုက လူထု တစ္ခုလံုးက စိုးမိုးျပီး Government က သိပ္၀င္ျပီး မစြက္ဖက္ဘဲ ေနတဲ့ Capitalism ဟူေသာ ေစ်းကြက္ စီးပြားေရးစနစ္ဟူ ျပီး ၂ ခု ရွိတယ္။ ျမန္မာျပည္ကေတာ့ အစြန္းေရာက္ စနစ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ Centralize System ရဲ႕ အစြန္းေရာက္ပါ။ ေနရာတစ္ကာမွာ အစိုးရကသာ အားလံုးကို လႊမ္းမိုးထားတာပါ။ လူထုေတြ ပိုင္တာ အလြန္နည္းပါတယ္။ လူထုေတြ ရဲ႕စီးပြားေရးဆိုတာကလည္း သူတို႕ ၾကိဳက္သလုိ ျခယ္လွယ္ ဖ်က္ဆီးႏိုင္ပါတယ္။

ယခု ျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္ အခ်မ္းသာဆံုးေသာ ဦးေတဇ သည္ စီးပြားေရး ကြန္ယက္ တစ္ခုလံုးကို အင္အားအၾကီးဆံုးႏွင့္ ေနရာတိုင္းလုိလုိ စိုးမိုးထားေသာ သူတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ ဟုိေနရာလည္းသူပါတယ္။ ဒီေနရာလည္းသူပါတယ္။ ဟုိ project လည္း သူ႕ဟာ။ ဒီ စီမံကိန္းလဲ သူ႕လုပ္မွာ။ ဟုိပါမစ့္ လည္း သူဘဲ။ ဒီလုပ္ပိုင္ခြင့္လည္းသူဘဲ။ မင္းသားကို ျဖစ္ေနတာ။ ဟုိနာမည္ၾကီးေသာ ဟုိသူရဲ႕ စီးပြားေရးမွာ သူလည္းပါတယ္။ ဒါေတြေၾကာင့္ ခ်မ္းသာေနတာေလ။ အားလံုးသူဘဲ ရေနတာကို။ ေကာင္းတာဆို သူ႕ဟာၾကီး ဘဲ။ ဦးေတဇက ဟုိလူရဲ႕ အေရးပါဆံုးလူဆိုေတာ့လည္း အားလံုး သူ႕ဟာပဲေပါ့။ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုးကို ေနရာစံုမွ လက္၀ါးၾကီးတစ္ခု ႏွင့္ မားမားမတ္မတ္ အုပ္ထားျပီး အေကာင္းဟုူသမွ်ကို ခ်ဴစားေနမွေတာ့ ျမန္မာျပည္ၾကီး မဆင္းရဲရင္ ဘယ္ႏုိင္ငံ ဆင္းရဲမည္နည္း။

ယခုလက္ရွိစီးပြားေရး ဦးတည္ခ်က္ေလးရပ္အား ေလ့လာျခင္း -

၁။ ဒီဟာကေတာ့ စိုက္ပ်ိဳးေရးအေၾကာင္း ေျပာထားျပီး အေျခခံက်တဲ့ တစ္ခုဆိုေတာ့ မေျပာေတာ့ဘူး။
၂။ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ပီျပင္စြာျဖစ္ေပၚလာေရး - အင္း အဲ့ဒီေစ်းကြက္စီးပြားေရး ဆိုတာ ခုနက ကၽြန္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ Capitalism ကို ေျပာတာ။ အဲ့ဒါက Government က စီးပြားေရးၾကီးကို လက္၀ါးၾကီးအုပ္ျပီး မထိမ္းခ်ဳပ္မွ ျဖစ္လာမွာ။ တစ္နည္းေျပာရင္ အစိုးရမွာ မတရားတာေတြ႕ရင္ ေျဖရွင္းဖို႕ အာဏာဘဲရွိရမယ္။ ဗုိလ္က်ား သစ္နတ္ ကိုယ္ၾကိဳက္တာ ကုိယ္လုပ္ လုိ႕ မရဘူးေလ။ အခုေတာ့ ကိုယ္ၾကိဳက္တာလဲ ကိုယ္လုပ္တယ္။ ေပးခ်င္သလိုေပး။ ယူခ်င္သလိုယူ။ ဥပေဒမရွိ။ (ေဂ်ာင္း)
၃။ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ အတတ္ပညာႏွင့္ အရင္းအႏွီးမ်ား ဖိတ္ေခၚ ျပီး စီးပြားေရး ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ေအာင္ တည္ေဆာက္ေရး - ဒါကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ အရင္ ပိုစ့္မွာ ေျပာထားတဲ့အတိုင္း ပညာေရး တံတိုင္း ၾကီးတစ္ခု လံုး ရစရာ မရွိေအာင္ ခ်ိဳးႏွိမ္ခံရျပီးမွ ျပည္တြင္းက ဘာမ်ားရွိဦးမွာလဲ။ ျပည္ပကေရာ ၀င္ဖုိ႕ ခြင့္မေပးဘူး။ လက္၀ါးၾကီး အုပ္ခ်င္တာကို။ ၀င္ရင္ျဖဲပလုိက္မွာ။ ၀င္ခြင့္ရတဲ့သူေတြ ကလည္း သူတို႕ကို လာဘ္ထိုးတား လို႕ေလ။
၄။ ႏိုင္ငံေတာ္စီးပြားေရးတစ္ရပ္လံုးကို ဖန္တီးႏိုင္မႈစြမ္းအားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူ တို႕၏လက္၀ယ္တြင္ ရွိေရး - ကဲ ဒါကေတာ့ ခုနကမွ ေျပာေနတုန္း။ အားလံုး သူတို႕ပိုင္ တာခ်ည္း ျဖစ္ေနမွေတာ့ ႏုိင္ငံေတာ္လည္းမပိုင္ တိုင္းရင္းသား ျပည္သူေတြနဲ႕လည္း မဆိုင္ဘဲ။ ေျပာင္းျပင္ေရးသင့္တယ္။ စီးပြားေရးတစ္ရပ္လံုးကို အုပ္စိုးႏိုင္မႈစြမ္းအားသည္ ႏိုင္ငံေတာ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ၄င္းတို႕၏ အေပါင္း အပါမ်ား ၏ လက္၀ယ္တြင္ရွိေရး။ အဲ့လိုေျပာင္းမွ ေတာ္ကာက်မွာ။

ယခု ၂၁ရာစုၾကီး မွာ ႏိုင္ငံေတြအားလံုး အရွိန္အဟုန္ အျပင္းႏွင့္ တိုးတက္ ဖြံ႕ျဖိဳးေနၾကတယ္။ European countries ေတြဆိုရင္ အခု European Union ဆိုျပီး ကမာၻ႕ အၾကီးမားဆံုး စီးပြားေရး အင္ပါယာၾကီး တည္ေဆာက္ျပီး သူတို႕ ႏိုင္ငံေတြ ခ်မ္းသာျပီး ရင္း ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ေနၾကတယ္။ ASEAN ရဲ႕ ထိုနည္း တူ လံုး၀ TRADE FREE အာဆီယံ ႏိုင္ငံအားလံုး အတြင္း အစီအစဥ္မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာ ႏုိင္ငံက နႈတ္ထြက္ထားရတယ္။ အဲ့လိုဘဲ တစ္ျခား အထူးအခြင့္ အေရးေတြ အမ်ားၾကီး ကို သူတို႕အုပ္စုေၾကာင့္ ဆံုးရႈံးေနရတယ္။ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း ႏွင့္ မလိုက္စီးႏိုင္ဘဲ က်န္ရစ္ခဲ့ရေတာ့မွာ။ ဒါေတြသူတို႕ သိသိၾကီးနဲ႕ ေနႏုိင္လုိက္တာ။ ကိုယ္ေကာင္းရင္ ျပီးေရာဆိုျပီး အားလံုးကို မ်က္ကြယ္ျပဳ ျပီး ျပံဳးျဖီးေနႏိုင္တာ ေတာ္ေတာ္ ခိုင္မာတဲ့ စိတ္ဓာတ္ပိုင္ရွင္ ျဖစ္မွဘဲရမွာ။

တိုင္းျပည္ၾကီးရဲ႕ စီးပြားေရး အေျခအေနကေတာ့ ဒီလုိ GLOBALIZE ေခတ္ၾကီးမွာ ဆိုးျပီးရင္း ထပ္ဆိုး ဖို႕ဘဲရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးပိုင္းက တစ္ခုခု seriously မေျပာင္းႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ျမန္မာဟာ ကမာၻမွာ ဆက္လက္ျပီး နစ္ျမဳပ္ေနရင္း နစ္ျမဳပ္ေနရင္း နဲ႕ဘဲ ျမဳပ္ဖို႕သာရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္မွာေတာ့ အနစ္လြန္ျပီး ေပ်ာက္ဆံုး သြားရင္ေတာ့ ေနာင္လာေနာင္သားေတြ ဘယ္လုိလုပ္ၾကမလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လူပံုလယ္မွာ ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္တာ ထားဦး။ သူတို႕ဆိုရင္ တစ္ကိုယ္လံုး ေျမျမဴပ္ထားမွ ျဖစ္ေတာ့မွာ။ ဘယ္လိုမွ ဆက္ျပီး မ်က္ႏွာျပလို႕ ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။

ကၽြန္ေတာ္တကယ္ စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ အရမ္းလဲ ၀မ္းနည္းျပီး စိတ္လဲနာတယ္။ ယူၾကံဳးမရလဲ ျဖစ္မိတယ္။ နယ္ခ်ဲ႕ ေတြထက္ ပိုဆိုးျပီး ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း အေသသတ္ ထက္ေတာ့ ပိုျပီး ရင္နာဖို႕ေကာင္းတာ ရွိဦးပါ့မလား.. ေျပာ.. ရွိဦးပါ့မလား.. ရွိႏိုင္ဦးပါ့မလား။ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရး ကို ကၽြန္ေတာ္အထက္မွာ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားခဲ့ တာေတြ ထက္ အမ်ားၾကီး အမ်ားၾကီး ပိုပို ျပီး ေျပာလို႕ရေသးတယ္။ ပုိစ့္ တစ္ခု စာအတြက္က ေတာ္ေတာ္ေလး ရွည္ေနလို႕ မေျပာေတာ့တာ။ ေနာက္ျပီး တိုင္းျပည္ရဲ႕ စီးပြားေရးေလာက ၾကီးက ေၾကာင္းေတြကို ေတြးရင္း ေတြးရင္းႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ထဲမွာ စီးပြားေရး အတြက္ ပူေလာင္မႈ ဟူေသာ ဘယာနက ရသ၊ သူတို႕ ေတြကို ယြံရွာမႈ ဟူေသာ ၀ိဘဇ ရသ၊ ေတြျဖစ္ ျဖစ္လာတယ္။

ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အားလံုးဟာ ဒီလိုပဲ ျဖစ္ေနပါလားဆိုတဲ့ သခၤါရ ရသ တစ္ခုျဖစ္သြားျပီး ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာ ျဖစ္ျပီး က်န္ခဲ့တယ္။

ျမန္မာျပည္ၾကီး ျပန္လည္ နလန္ထူလာႏိုင္ပါေစသား။

Tea