ကြ်န္ေတာ့္အိမ္မွ စကား၀ိုင္း - ၇ (ခင္ေလးႏွင့္ရင္ဖြင့္ျခင္း)

ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွ စကား၀ိုင္း - ၁ (တိုင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ပညာေရး)
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွ စကား၀ိုင္း - ၂ (A Conversation with Oppositeye)
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွ စကား၀ိုင္း - ၃ (Special Event for ေဒၚစု ေမြးေန႕)
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွ စကား၀ိုင္း - ၄ (ဒီမိုကေရစီ ႏွင့္ တျခား အေၾကာင္းမ်ား)
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွ စကား၀ိုင္း - ၅ (ဆူ၀က္၊ ဂန္ဘာရီ၊ ျမန္မာသံရံုး ႏွင့္ တျခား)
ကၽြန္ေတာ့္အိမ္မွ စကား၀ိုင္း - ၆ (၂၀၀၉ ခ်စ္သူမ်ားေန႕)

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ Gtalk မွာ "အေ၀းကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ မင္းရဲ႕ အရိပ္ေတြပဲ ... အခ်စ္ေရ.. ျဖတ္မရတဲ့ အခ်စ္နဲ႕ ခ်စ္ေနဆဲ .." ဒီစာသားေလးေတြကို ေတြ႕လို႕ ခင္ေလး တစ္ေယာက္ လာ စေနာက္ရင္း၊ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ခင္ေလး စကားေတြ ေျပာျဖစ္ခဲ့၊ ကဗ်ာေတြ စပ္ျဖစ္ခဲ့ ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ကြ်န္ေတာ္ အေတြးတစ္ခုရရင္း ခင္ေလးနဲ႕လည္း ဒီစကား၀ိုင္း အစီအစဥ္မွာ ေျပာမယ္လို႕ ဟိုး အရင္ထဲက အုိင္ဒီယာေလး ရွိေနတာေၾကာင့္ ခင္ေလးနဲ႕ အတူ လြမ္းျခင္း အေၾကာင္းကို ရင္ဖြင့္ေနတဲ့ စကားေတြကို ကြ်န္ေတာ့္အိမ္မွ စကား၀ိုင္း - ၇ (ခင္ေလးႏွင့္ရင္ဖြင့္ျခင္း) အေနျဖင့္ တင္ဆက္ ပါရေစ။


ခင္ေလးငယ္: ေဟး ကိုတီးတစ္ေယာက္ သီခ်င္းေတြ ဟစ္ေနတယ္ေပါ့။ ဇီးသီးေလး ဘာေလး ထုတ္ပါလား။
Tea: ဒီမွာ လြမ္းနာက်ေနတာေနာ္ .... လာမစနဲ႕ ဟြန္း

ခင္ေလးငယ္: ဘာလို႔စ္ ... ေျပာျပ ... ကဗ်ာစပ္ျပစ္မယ္ .. ဒါဘဲ
Tea: ဗိုလ္ဆန္လိုက္တာေနာ္ .. "လို႕" ကိုေတာင္ "စ္" ေတြထည့္လို႕ပါလား

ခင္ေလးငယ္: ေျပာမယ့္ သာ ေျပာစမ္းပါ .. ေစ်းကိုင္မေနပါနဲ႕..
Tea: လြမ္းေနတာေပါ့ ...
ဆုန္သင္းပါရ္ ရဲ႕ သီခ်င္းေလး နားေထာင္ျပီး လြမ္းေနတာ

ခင္ေလးငယ္: ခ်စ္ခ်စ္စ္ ကိုလား
Tea: ဒီလိုပါပဲေလ .. မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး ..

ခင္ေလးငယ္: အဲ့ဒါေပါ့ ယူၾကတာကိုး လူေတြက... ဟီးးး
ရင္ဘတ္ထဲကို သြင္းတာကိုး လြမ္းနာက်ဘီေပါ့ .. ခုေတာ့
Tea: ဟုတ္ပါ့ ... ေျပာကို မေျပာခ်င္ေတာ့ဘူး။ ခက္တယ္ ..

Tea: အေ၀းကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္ မင္းရဲ႕ အရိပ္ေတြပဲ ... အခ်စ္ေရ.. ျဖတ္မရတဲ့ အခ်စ္နဲ႕ ခ်စ္ေနဆဲ ..
ကဗ်ာစပ္မယ္ဆို .. အဲ့ဒါကို ကဗ်ာစပ္ျပ
ခင္ေလးငယ္: လက္တန္းလား ခု...
Tea: အင္း ... လက္တန္း
လြမ္းေနလို႕ အလြမ္းစာသားေတြ ဖတ္ခ်င္တယ္
ခင္ေလးငယ္: ခဏေစာင့္ ၃ မိနစ္ေစာင့္ အူဝဲ



Tea: ေျမျပင္က ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးဆို ...
ေျခရာေလးမ်ား ျဖစ္ေပၚတတ္တာ ...
မမာႏိုင္တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ အသဲေပၚ ...
ေျခရာေလးမ်ား ရွိေနဆဲပါ

ခင္ေလးငယ္: ................ ဆက္ဆိုျပ
Tea: အခ်ိန္ေတြ ရက္လ ႏွစ္ရွည္ၾကာ ...
ကြယ္ေပ်ာက္မသြားတဲ့ ကိုယ့္အခ်စ္မ်ား ...
မျမင္တာ မဆံုတာ ၾကာေပမယ့္ ..
ရင္မွာ အျမဲတမ္း မင္းရွိတယ္
ေတာ္ျပီ.. အာေညာင္းသြားျပီ

ခင္ေလးငယ္: ဒီမွာ တီးယားစ္ေတြ ေဖာလ္ ေနဘီ
Tea: ဘာတုန္း တီးယားစ္ ဆိုတာ

ခင္ေလးငယ္: မ်က္ရည္ေလကြာ
Tea: ေခတ္ေတြက ျမန္လိုက္တာ၊ ဒိုင္ယာေလာခ့္ေတြကို လိုက္ေတာင္ မမွီေတာ့ဘူး

Tea: စပ္ေလ.. ကဗ်ာ ..
ဒီမွာေတာ့ ခံစားခ်က္အျပည့္နဲ႕ ဆိုျပလိုက္ရတာ
သူကေတာ့ ဘာမွလည္း မလုပ္ဘူး
ခင္ေလးငယ္: သူဘဲ ရန္လာျဖစ္ေနပီးေတာ့
Tea: အင္း.. ဒါဆိုလဲ ေစာင့္ေနမယ္ ..

၃မိနစ္ကေန ၁၀မိနစ္ေလာက္ ၾကာသြားျပီး ေနာက္တြင္..

ခင္ေလးငယ္: ဟိတ္....... ဒီမွာ ရျပီ ...


အေဆြးျမစ္

နင္ခ်န္ခဲ့တဲ့ အခ်စ္ေတြနဲ႔
လတ္ဆတ္ဆဲ ငါ့ရင္မွာ
ေ၀ဒနာက အသစ္ပြင္႔ေနခဲ႔...

ဓူ၀ံၾကယ္ ေျမာက္အရပ္ထြက္ေနဆဲ
ရာသီေတြ လွည္႔ပတ္ေနဆဲ
အခ်ိန္ရထားေတြ ခုတ္ေမာင္းေနဆဲ
ခ်စ္သူေတြလည္း ေပ်ာ္ျမဴးေနဆဲ
ငါ့ရင္ဘတ္ အဆိပ္တက္ရင္း
အတိတ္ကို ေမ႔ပစ္ခ်င္ေနခဲ႔ ...

အထီးက်န္တဲ့ငါ့ရင္မွာ
အမွတ္တရဆိုတာ
အနမ္းတစ္ပြင့္ဖူးပြင့္ခ်ိန္
စကၠန္႔ေလးတစ္စ ဒါပါဘဲ..

ဟုတ္တယ္......
နင္သိပါေစ
ငါေလ....
အဲ့ဒီ စကၠန္႔ေပၚမွာရပ္ေနခဲ့တာ
ရြက္ဝါေတြေၾကြ ပင္စည္ေတြရင့္လို႔
အေဆြးျမစ္ေတြေတာင္ ခိုင္မာခဲ့ျပီေလ...။


Tea: ဒီမွာ ေၾကြသြားျပီ
ခင္ေလးငယ္: ဘာကိုလည္း

Tea: အနမ္းေလး နဲ႕ပဲ စခဲ့တာေလ
အညွာကို ေျခြလိုိက္ေတာ့ မေၾကြပဲ ေနမလား
ေၾကြသြားျပီေပါ့
ခင္ေလးငယ္: ဟီးးး စိတ္ေလတယ္

Tea: လြမ္းတာပဲ သိတယ္
ဘာမွ မသိေတာ့ဘူး
ဘာမွလည္း မျမင္ေတာ့ဘူး
ခင္ေလးငယ္: ဖုန္းဆက္လိုက္ေပါ႔ကြာ

Tea: ဖုန္းလား... ေတြ႕ခ်င္တာေနတာပါဆိုေန..
ခင္ေလးငယ္: အင္းေလ... သြားေတြ႕လိုက္ေပါ့လို႔

Tea: ေျပာေတာ့သာ လြယ္ပါတယ္
ေ၀းေနတာက မိုင္ေထာင္ခ်ီေနတယ္
တယ္လီေပါ့ေတးရွင္း ေတြရွိရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္
တယ္လီေဗးရွင္းေတြေတာ့ ရွိျပီး တယ္လီေပါ့ေတးရွင္းက် မရွိဘူး
ခင္ေလးငယ္: ခက္ပီေကာ တီးတီးရယ္....
ဘီလိုလုပ္ၾကမလဲ
Tea: ဘီလိုမွ လုပ္လို႕ မီရေတာ့၀ူး

Tea: ဟင္းးးး ... ေမာပါတယ္ ခင္ေလးရယ္
ခင္ေလးငယ္: အဘထ ရႈေဆးေလး... ေရာ့

Tea: ရႈေဆးဆို ဘယ္ရႈေဆးမွ မသံုးဘူးေနာ္.. ဒီမွာ အသက္ေတာင္ မနည္းရႈရတာ .. ေမာလြန္းလို႕ .. အသက္ရႈဖို႕ေတာင္ ကိုယ္ခႏၶာတစ္ခုလံုး အေရးၾကီး မီတင္ေတြ လုပ္ျပီးမွာ ရႈလိုက္ပါမယ္ ဆိုျပီး ဒက္ဇင္ရွင္ ေတြ ခ်ထားတာ
ခင္ေလးငယ္: ဘိုလိုေတြ နားလည္ဝူး
Tea: သူပဲ ဘာလိုစ့္ေတြ တီးယားစ္ေတြ လုပ္ျပီး... ခုမွ

Tea: ဘာလို႕မ်ား လြမ္းရတာလဲ
အလြမ္းတရား ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ဘာၾကီးလဲ
ခင္ေလးငယ္: လုပ္ျပန္ဘီ တီးတီးရယ္ ဒင္းဟာေလ...

Tea: ခဏေလာက္ သူ႕ကို ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ျပီး ခဲထားလို႕ရလား
ခင္ေလးငယ္: ဟီးးးးးး
Tea: ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ထုတ္ျပီး ဟိုး အဆံုးမရွိတဲ့ ပင္လယ္ထဲကို ဒီရင္ထဲက အလြမ္းတရားေတြကို ေမ်ာပစ္လိုက္ခ်င္တယ္
ခင္ေလးငယ္: နာေတာင္ လြမ္းလာဘီ တူလုပ္လို႔

Tea: တကယ္ေတာ့ ေမ်ာေမ်ာပစ္ရတာ ေမာေမာလာျပီကြာ.. ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ ... ပင္လယ္ၾကီးထဲကို ေရာက္သြားတုိင္း.. အဲ့ဒီ အလြမ္းတရားေတြက အခ်စ္ေရာင္ျခည္ေတြေၾကာင့္ အေငြ႕ေတြ ပ်ံသြားျပီး ေကာင္းကင္ထဲကို ေရာက္သြားတယ္ေလ.. ျပီးေတာ့ ရင္ထဲကို အလြမ္းမိုးအေနနဲ႕ ျပန္ျပန္ ရြာခ် ေနတယ္
ခက္ပါတယ္
သံသရာလည္တယ္ဆိုတာ ဒီလြမ္းတဲ့ ေနရာမွေတာင္ ျဖစ္ေနျပီ

ခင္ေလးငယ္: စာေရးေလ ကိုတီးရဲ႕
Tea: အလြမ္းစာသားေတြ ဆိုေတာ့ ရတယ္။
I saw everything; the promised future, the determined spirit, and the strong love. But, I see nothing now. I don't see anything. All I see is the universal darkness surrounding me all day and night.
ခင္ေလးငယ္: ေမွာင္ေမွာင္ေငွး စိတ္ထိမ္းပါ

Tea: ထိန္းမရေတာ့ဘူး
ခင္ေလးငယ္: အေပါင္းကိုပဲေတြးေလ..
အႏႈတ္ေတြကို မေတြးနဲ႔ေလ
Tea: ေတြ႕စရာ ဒီေခါင္းထဲက Center ကေန ျပႆနာေတြ တက္ေနတယ္.. ဘာမွ မျမင္သလို ေတြးလိုက္တိုင္း "အတိတ္” ဆိုတဲ့ အရာေတြပဲ ေပၚေပၚလာတယ္
ဒါေၾကာင့္ သိပ္မေတြးပဲ Shut down လုပ္ဖို႕ပဲ ၾကိဳးစားေနတယ္

ခင္ေလးငယ္: အတိတ္က လွခဲ့တယ္မလား
Tea: အတိတ္ကလွခဲ့ေပမယ့္ ..
အခုအခ်ိန္မွာ
အနာဂတ္က..
၀ိုးတ၀ါးျဖစ္ေနျပီ
သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ရေတာ့ဘူး
တိမ္ညိဳတိမ္မဲေတြ ... ေလျပင္းမုန္တိုင္းေတြ ေရာေထြးကုန္ျပီ
ခင္ေလးငယ္: ဒီေတာ့ လွခဲ့တဲ့ အတိတ္ကိုေတြးရင္း တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္ေနတဲ့ ခု စိတ္ေတြနဲ႔ အနာဂတ္ အတြက္ သက္ပ်င္းမခ်ပါနဲ႔

Tea: တစ္ေယာက္ထဲ ဆိုရင္ေတာ့ ေျဖသာတာေပါ့
အခု အနာဂတ္ကို လိုက္ကာေတြကို ခ်ခဲ့တာ ဒီက လြမ္းေနတဲ့သူ မဟုတ္ဘူးေလ
ခင္ေလးငယ္: အို.. ဒုကၡပါပဲကြယ္ ... ဘာျဖစ္လို႕တုန္း..
Tea: ဘာလို႕လဲလို႕ ေမးခြန္းေတြ ထုတ္ေတာ့ ..
ခင္ေလးငယ္: အင္းး ဆိုပါဦး
Tea: မနာက်င္ ေစခ်င္ဘူးတဲ့ေလ
အဲ့ဒါက ဘာသေဘာလဲ .... ေျပာ

Tea: ခင္ေလးေရ .. ေျပာင္းလဲမႈ ဆိုတာ ဒီေလာကရဲ႕ နိယာမတရားလား
အကယ္၍ ဟုတ္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဒီနိယာမတရားၾကီး ဒီလို ေနရာမွာ ျဖစ္မလာပါေစနဲ႕လို႕ ဆုေတာင္းေနခဲ့မိတဲ့ ဆုေတာင္းေတြ မျပည့္ခဲ့ဘူးလားကြာ..
ခင္ေလးငယ္: တီးတီး
ေရွ႕ဆက္လို႔မရႏိုင္တဲ့ သေဘာလား

Tea: ေရွ႕ဆက္လို႕ မရတယ္ ဆိုတာထက္ ... အေရွ႕မွာ အရင္ကလို ခိုင္မာစြာ တည္ေဆာက္ထားခဲ့တဲ့ မဟာတံတိုင္းၾကီး ျဖိဳလွဲခံလိုက္ရတယ္..
တူတူေလွ်ာက္လွမ္းဖို႕ ေဆာက္တည္ထားတဲ့ တံတားၾကီး
ရုတ္တရက္ ေပ်ာက္သြားတယ္
ဆက္ေတာ့ ေလွ်ာက္ေနတုန္းပဲ
ခင္ေလးငယ္: တံတားႀကီးကို ေဆာက္တုန္းက ကံထရိုက္က ရိတ္တာမ်ားသြားတာကိုး

Tea: အဲ့ဒါေတြေတာ့ မသိေတာ့ပါဘူး... သိတာကေတာ့ အခု အတတ္ႏိုင္ဆံုး ျပန္ေဆာက္ေနတယ္
အခ်ိန္သာ မွီခဲ့မယ္... ဒီရင္ထဲက ဒီအခ်စ္ေတြကိုသာ မိုးနတ္မင္းၾကီး နားလည္ေပးခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ...
ဆိုရင္...
ဆိုရင္ သီခ်င္းေလးပဲ ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ခင္ေလးေရ
ခင္ေလးငယ္: ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္သီခ်င္းလား
မိုးနတ္မင္းႀကီး ဘာေပးပါဆိုလား
ပထမ ဒုတိယ တတိယ အေခြထဲကေလ
Tea: သိေတာ့ဘူးကြာ..ဘာမွ မသိဘူး..
ခင္ေလးငယ္: punk သီခ်င္း အသစ္ထင္တယ္ :)

Tea: ေတာ္ပါျပီ ခင္ေလးရာ.. စိတ္ေတြ ပိုပိုညစ္လာျပီ..
မဟူရာညရဲ႕ တိတ္ဆိတ္တဲ့ ပန္းခင္းေပၚမွာ ပူေလာင္ေနတဲ့ အသဲႏွလံုး ကို တင္ျပီး အိပ္ေတာ့မယ္ ..


ကြ်န္ေတာ့္အိမ္မွ စကား၀ိုင္း - ၇ (ခင္ေလးႏွင့္ရင္ဖြင့္ျခင္း) ကို ဒီမွ်နဲ႕တင္ ရပ္နားပါရေစ။

မွတ္တမ္း။ ။ဤစကား၀ိုင္း အမွတ္-၇ အတြက္ ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ ဘေလာခ့္မွ ခင္ေလးအား ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္း။

Tea
www.myhome16.com