မွတ္ထားလိုက္စမ္းပါ

ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေက်ာင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကဗ်ာေလး ကို ရြတ္ရတယ္။
"ေဖေဖာ္၀ါရီ တစ္ဆယ့္သံုးမွာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေမြးေန႕ပါ
တစ္ေထာင့္ကိုးရာ တစ္ဆယ့္ငါး
ေရွ႕ေန ဦးဖာသား
ဇာတိနတ္ေမာက္ မေကြးခရိုင္
သိၾကမ်ား ခုတိုင္
ၾကံ႕ၾကံ႕ခိုင္တဲ့ ဇာနည္ဘြား
မိခင္ ေဒၚစုသား ...
တစ္ေထာင့္ကိုးရာ ေလးဆယ့္ခြန္
ေျပာင္းၾကြ တမလြန္
မ်က္ရည္သြန္လို႕ ဘ၀င္ညွိဳး
ဇူလိုင္ တစ္ဆယ့္ကိုး"
ဒါေပမယ့္ အခု ဒီကဗ်ာကို ေက်ာင္းေတြမွာ မသင္ရေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ပညာေရးကို အရမ္း စိတ္ပူမိတယ္။ ပညာေရးဆိုတာ တိုင္းျပည္ တစ္ခုရဲ႕ အေျခခံ အုတ္ျမစ္တစ္ခု ဆိုလည္း ဘယ္မွားလိမ့္မလဲ။ ဒါေပမယ့္ လက္ရွိ က်င့္သံုးေနတဲ့ ပညာေရး စနစ္ၾကီးမွာ ဖံုးကြယ္ထားတဲ့ အမွန္တရားေတြမွ အမ်ားၾကီးပဲ။ ေနာင္လာ ေနာင္သားေတြ သိသင့္ သိထိုက္တဲ့ အခ်က္ေတြ အားလံုးကို ဖိႏွိပ္ထားတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြ အတတ္ႏိုင္ဆံုး လူေတြကို ပညာေပးဖို႕ လိုအပ္တယ္။ ပါးစပ္က ပိတ္မထားပါနဲ႕။ မသိရင္ေမးပါ၊ မတတ္ရင္ သင္ပါ။ နားမလည္ရင္ နားလည္ေအာင္ လုပ္ပါ။ "မသိ၊ မနားလည္၊ မတတ္" တဲ့ လူေတြကိုလည္း အထင္မေသးပါနဲ႕။ သူတို႕တေတြကို သိသြား၊ နားလည္သြား၊ တတ္သြား ေအာင္ ကူညီပါ။

ဒီေန႕က ေဖေဖာ္၀ါရီ တစ္ဆယ့္သံုး၊ ကၽြန္ေတာ္တို႕တေတြ အားလံုး ခ်စ္ခင္ ေလးစားၾကတဲ့ မ်ိဳးခ်စ္ ဇာနည္ေကာင္း တစ္ဦးကို ေမြးဖြားေပးခဲ့တဲ့ ေန႕ျမတ္တစ္ရက္။ တိုင္းသူျပည္သား ေတြအေပၚမွာ ဖခင္တစ္ဦးသဖြယ္ သြန္သင္ခဲ့တယ္။ အားထုတ္ခဲ့တယ္။ ပညာေတြ ေပးခဲ့တယ္။ တစ္ခ်ိန္က ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ဦး။ ယခုအခ်ိန္ထိလည္း အားလံုးက ေလးစားေနၾကဆဲ ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ....

တစ္ခ်ိန္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ထိပ္ကေန ဦးေဆာင္ျပီး လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းခဲ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ထင္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လို႕ ေျပာလိုက္ၾကရင္ လူေတြက "အခုအခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရွိေနရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ" "ဗိုလ္ခ်ဳပ္သာ အခုရွိေနခဲ့ရင္ အသက္ ၉၄ႏွစ္ ရွိျပီ" "သူသာ ရွိေနခဲ့ရင္ ဒီေန႕ ဒီလိုေတြ ျဖစ္ေနမွာ မဟုတ္ဘူး" ဆိုတဲ့ အေတြးေတြကို ေတြးတတ္ၾကတယ္။ လက္ရွိ အေျခအေနမွာ ညီညြတ္ျခင္းနဲ႕ စည္းလံုးျခင္းေတြက အေပၚယံ လႈပ္ရွားမႈေတြထက္ ပိုျပီး အေရးၾကီးေနတယ္။ တစ္ခ်ိန္ထဲမွာပဲ လူေတြရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ အားထားရမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ တစ္ဦး လိုအပ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို "တ" ေနရံုနဲ႕ မျဖစ္ေသးဘူး။ ေခါင္းေဆာင္လို႕ ေျပာလိုက္ျပန္ရင္လည္း လူေတြက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို "တ" မိျပန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္က အားလံုးကို "အဆိုးဆံုး အတြက္ ျပင္ဆင္ထား" လို႕ ေျပာခဲ့ဖူးတယ္။ တစ္ဖက္က ေတြးၾကည့္ရင္လည္း ဘယ္သူေတြ ရွိေသးသနည္း။ ေခါင္းေဆာင္မရွိ အေျခအေနကို ေရာက္ေနျပီေလာ။ ဒါကို ေျပာရင္ လူေတြက ေျပာၾကျပန္ဦးမည္။ "လူတိုင္းက ေခါင္းေဆာင္ပင္ မဟုတ္ေပေလာ" ဆိုတဲ့ ဆင္ေျခ ဆင္လက္ေတြ ေပးပါလိမ့္မည္။ ဒါေပမယ့္ "ေခါင္း" ဆိုတဲ့ အရာ မ်ိဳးက လိုအပ္တဲ့ အရာတစ္ခု ျဖစ္တယ္။ "ေခါင္း" မရွိရင္ တစ္ခါတစ္ခါ လုပ္သမွ်ဟာ လြဲေန တတ္တယ္။ အားလံုးကို ဒါေဟ့ ဟိုဟာေဟ့ ဆိုျပီး ထိပ္ဆံုးကေန တစ္တိုင္းျပည္လံုးကို ဦး "ေဆာင္" လမ္းျပ ႏိုင္ရမည့္ အျပင္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ကလည္း အနစ္နာခံျပီး အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္ရမယ္။ လက္ရွိေတာ့ ဒီလို လူမ်ိဳး၊ "ဗိုလ္ခ်ဳပ္" လို လူမ်ိဳး မရွိေသးဘူး ဆိုတာ အားလံုးရဲ႕ စိတ္ထဲမွာလည္း အိမ္မက္ဆိုးၾကီး တစ္ခုလို ေျခာက္လန္႕ေနတယ္။

တစ္ဖက္ကလည္း ရန္သူက ျပင္ဆင္မႈေတြ အမ်ားၾကီး ရွိထားတယ္။ အားလံုးေတာ့ သိခ်င္မွလည္း သိလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေရရွည္ ခရီးလမ္းကို ေလွ်ာက္လွမ္းဖို႕ အတြက္ တစ္ဖက္က အစီအစဥ္ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတယ္ ဆိုတာ မသိရင္ အခုသိသြားျပီလို႕ မွတ္လိုက္ပါ။ သူတို႕ေတြ မဟာဗ်ဴဟာေတြနဲ႕ လႈပ္ရွားေနတယ္။ ဒါဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီ လို႕ ေၾကြးေၾကာ္ေနတဲ့ လူေတြ က်ျပန္ေတာ့ေရာ ... သူတို႕ေတြမွာ မဟာဗ်ဴဟာေတြ ရွိထား ျပန္သလား? ဒါမွမဟုတ္ "အုတ္တခ်ပ္ သဲတပြင့္" လုပ္သမွ်ဟာ အေရးၾကီးတယ္ဆိုျပီး ဒီအတိုင္းပဲ ေအာ္ၾက ဆဲၾက ရမ္းၾက လုပ္ေနတာလား? လုပ္သမွ်တိုင္းက အက်ိဳးမထူးဘူးလို႕ ေျပာခ်င္တာ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ထူးေတာ့ထူးတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကိုယ္တိုင္က "မွာ" ခဲ့ဖူးတယ္။ "လႈပ္ရွားမႈဆိုတာကလဲ စိတ္ပါေတာ့ ထလုပ္လိုက္၊ စိတ္မပါရင္ ေဘးထိုင္ေနလိုက္၊ ဒါမ်ိဳးလုပ္လို႕ မရဘူး။ စည္းနဲ႕ ကမ္းနဲ႕က အဖြဲ႕လိုက္ အခ်ိန္ကိုက္ ညီညီညြတ္ညြတ္ လႈပ္ရွားရတယ္။ ေရရွည္မွာ မဟာဗ်ဴဟာေတြ နည္းဗ်ဴဟာေတြ လိုတယ္။ ဒါမရွိရင္ ခင္ဗ်ားတို႕ကို ရန္သူက အႏိုင္ယူသြားမွာပဲ။" ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာသလိုပဲ လူေတြ ငါတို႕က ဒီမိုေတြဆိုျပီး ေရရွည္အတြက္ ေသေသခ်ာခ်ာ မဟာနည္းဗ်ဴဟာေတြ မရွိထားရင္၊ ရွိထားခဲ့ရင္လည္း အက်ိဳးမထူးတဲ့ဟာေတြ ရွိထားေနရင္ ေနာင္ အနာဂတ္မွာ ဘာေတြ ျဖစ္လာဦးမလဲ ဆိုတာ စဥ္းစား ထားသင့္တယ္။ "ငါတို႕က အစိုးရ မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာတယ္ေဟ့။ ဒါေၾကာင့္ ငါတို႕ မွန္တယ္။ ဟုတ္တယ္။ ငါတို႕ လုပ္သမွ် မွန္တယ္၊ ေျပာသမွ် မမွားဘူး။" လုပ္တိုင္းမွန္တယ္၊ ေျပာတိုင္းမမွားဘူး ဆိုတာကလည္း တကယ္ေတာ့ လက္ေတြ႕မွာ ဟုတ္ခ်င္မွလည္း ဟုတ္လိမ့္မယ္။ လူဆိုတာ တစ္ဖက္တည္း ျမင္တတ္ရင္၊ တျခား တစ္ဖက္ကို မျမင္တတ္ရင္ ဘာျဖစ္တတ္သလဲ?

လူေတြ... လူေတြ... ေျပာလိုက္ၾကျပန္ျပီ။ လုပ္လိုက္ၾကျပန္ျပီ။ အခုလက္ရွိ အေျခအေန မွာေရာ "စည္းကမ္း" ဆိုတာကို နားလည္ၾကေသးလား။ "စည္းကမ္းသည္ လူ႕တန္ဖိုး" ဆိုတာကိုေရာ သတိရေသးလား? တစ္ခိ်န္လံုး အျမဲတမ္း "သူတို႕တေတြ ေၾကာင့္၊ သူတို႕တေတြ လုပ္လို႕ မေကာင္းဘူး မေကာင္းဘူး" ဆိုလို႕ ေအာ္ေနရံုနဲ႕ ဘာမွ ျပီးမသြားဘူး။ ကိုယ္တိုင္ကေရာ စည္းကမ္း ရွိရဲ႕လား ဆိုတာ ျပန္ျပီး သံုးသပ္သင့္တယ္။ မဟာနည္းဗ်ဴဟာေတြနဲ႕ စနစ္တက် စည္းလံုးညီညြတ္စြာ ေလွ်ာက္လွမ္းရမယ့္ ဒီခရီးမွာ "စည္းကမ္း" မရွိပဲနဲ႕ေတာ့ တီးလိုက္တဲ့ လက္ခုပ္တိုင္းဟာ ကုိယ္တိုင္ ၾကားရ ေလာက္ေအာင္ေတာင္ က်ယ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံတကာ အလယ္၊ အာရွအလယ္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ရပ္တည္မႈက ဘယ္ေနရာကို ေရာက္ေနျပီလဲ? လူေတြက အထင္ေသးခံရ တာေတာ့ မေက်နပ္ဘူး။ မႏွစ္သက္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ တစ္ဖက္ကလည္း "စည္းကမ္းသည္ လူ႕တန္ဖိုး" ဆိုတာ အားလံုး အျပည့္အ၀ နားလည္ ထားဖို႕လိုတယ္။ ဟုတ္တယ္။ အခ်ိန္က ေစာင့္မေနဘူး။ အခ်ိန္က ပ်ံသန္းေနတယ္။ ကုန္ဆံုးေနတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဘယ္ႏိုင္ငံကမွ ေစာင့္မေနဘူး။ ေဘး ပတ္ပတ္လည္က ထိုင္း၊ တရုတ္၊ အိႏၵိယတို႕က အရွိန္အဟုန္နဲ႕ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ ေနခ်ိန္မွာ ငါတို႕တေတြ ရင္ေဘာင္တန္းရမယ့္ အခ်ိန္က ဘယ္ေနရာမွာလဲ?

"ဟာ ဒီလူၾကီးက ေျပာသမွ် မေကာင္းတာေတြ ၾကီးပါလား၊ စိတ္ဓာတ္က်စရာေတြ ၾကီးပါလား" ဆိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ရဲရဲၾကီး အေျပာခံရဲတယ္။ အားလံုး အေျခအေနအမွန္ကို နားလည္ ထားသင့္တယ္။ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ မၾကံ႕ခိုင္ေသးပဲ အဆင့္ေက်ာ္တက္ျပီး လုပ္ေနရင္လည္း "သဲထဲေရသြန္" ဆိုတာ ဒါမ်ိဳး မဟုတ္ေပဘူးလား။ ေအာက္ေျခက အုတ္ျမစ္ကို ၾကံ႕ခိုင္ေအာင္ က်င့္ၾကံ၊ စည္းလံုးေအာင္လုပ္၊ အားလံုးက ထြက္တဲ့ အသံ "တစ္သံ" ထဲ ျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ "ေအာင္ျမင္မႈ" ဆိုတာ မေ၀းေတာ့ဘူး။ ဟိုေနရာကေန "တိန္"၊ ဒီဘက္နားက "ေတာင္"၊ ဟိုေထာင့္နားက "ထိဒ္" လုပ္ေနရံုနဲ႕ "တိန္၊ေတာင္၊ထိဒ္" ပဲ ထြက္လာမယ္။ တိန္ေတာင္၊ တိန္ေတာင္ လုပ္ေနရံုနဲ႕ "ဒိန္းးးးးးးး" ဆိုတာက ဘယ္ေတာ့မွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ ျမဲျမဲၾကီး မွတ္ထားလိုက္စမ္းပါ။

ေဖေဖာ္၀ါရီ တစ္ဆယ့္သံုးမွာ က်ေရာက္လာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႕ကို ေလးစားစြာ အေလးျပဳလွ်က္
Tea