ဘေလာခ္ဂါႏွစ္ဦးႏွင့္အစားအေသာက္မ်ား

ျမန္မာျပည္ဖြား ျမန္မာျပည္သား တစ္ေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ေမသူတို႔ အမိေျမက အစားအစာ မ်ားကို အလြန္ လြမ္းပါတယ္။ ေမသူသည္ အစားအေသာက္ ၀န္း၀န္း ေတာက္ ဆိုတဲ့ အဘြားေျပာေသာ စကားအတိုင္း အစား အေသာက္နဲ႔ ပတ္သတ္လာလွ်င္ တစ္အိမ္လံုးနဲ႔ ရန္ျဖစ္သည္။ အိမ္မွာ တစ္ခုခု လုပ္စားတဲ့ ေန႔မ်ား ေမသူတို႔က အျပင္ ေ၇ာက္ေနျပီ ဆိုရင္ အိမ္က လူေတြက ကြ်န္မကို အိမ္ သို႔ျပန္လာရန္ ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ ဆက္ၾက ေလေတာ့သည္။ က်မဘို႔ ခ်န္ထားလွ်င္လည္း မေကာင္းတာ ခ်န္ထားတယ္ ဆိုျပီး အစ္ကို နဲ႔ ရန္ျဖစ္လို္က္ အစ္မကို ရန္ရွာလိုက္ ေနာက္ဆံုး အိမ္က ေမြးထားတဲ့ ေၾကာင္ကို ရန္ရွာလိုက္နဲ႔ လွည့္ရန္ ရွာတတ္ ေသာေၾကာင့္ပင္။ မခ်န္ထား လွ်င္လည္း ပူညံပူညံနဲ႔ တစ္ေနကုန္ စိတ္ေကာက္ျပီး တစ္အိမ္လံုးကို လွည့္ပတ္ ျဂိဳလ္ရွာ ေနေသာေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ လာေအာင္ ဖုန္းတဂြမ္ဂြမ္ ဆက္ေတာ့သည္။ တစ္ခါတစ္ခါ ကြ်န္မ သေဘာ တူညီခ်က္ျဖင့္ ”ေတာ္ျပီ ဘြားဘြားရာ သမီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေရႊၾတိဂံ (ေမျမိဳ႕က ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးပါ) မွာ ေကာ္ဖီ ေသာက္ေနတယ္ မလာေတာ့ဘူး။ ဘြားဘြား တို႔ဘဲ စားလိုက္ၾကေတာ့“ ဆိုျပီး ၾကည္ၾကည္ သာသာ ခြင့္ျပဳေသာ ေန႔မ်ား ရွိခဲ့ဘူးသည္။ သို႔ေသာ္ အိမ္ေ၇ာက္လွ်င္ “ဟာ အိမ္က လူေတြ တိတ္ဆိတ္ ေနပါလား အဆီေတြ ရစ္ေနၾကတယ္ေပါ့ ေမသူတို႔ မစားဘူး ဆိုျပီး ရွယ္တြယ္ ထားတယ္ေပါ့” ဆိုျပီး မခံခ်ိ မခံသာျဖင့္ ေငါ့ေျပာ တတ္ေသာေၾကာင့္ ေတာ္ရံု အိမ္တြင္ ဘယ္မုန္႔မွ လုပ္မစား ျဖစ္ၾကပါ။ အဲဒီလို အစားအေသာက္နဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ေမသူတို႔က အျမဲ ကြိဳင္ရွာတတ္၏။

ကြ်န္မ သူငယ္ခ်င္း မ်ားႏွင့္ ဆံုလွ်င္ ေကာ္ဖီဆိုင္ ထိုင္သည္၊ အသားကင္နဲ႔ ခရုမ်ား သြားစား ၾကသည္။ ရန္ကုန္ေရာက္ လွ်င္လည္း ရွိသမွ် သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ဖုန္းဆက္ကာ YKKO ေၾကအိုးစားရန္ စည္းရံဳးသည္။ မနက္စာ မုန္႔ဟင္းခါး စားဘို႔ လာေခၚ ခိုင္းသည္။ ညေနခင္းေတြ အသုပ္ အလုပ္ေတြ အစံုစားရန္ ဆူးေလ ဘုရားဘက္သို႔ ခ်ီတတ္ၾကသည္။ (ဆိုင္နာမည္ ေတြေတာ့ မမွတ္မိ) အမ်ိိဳးေရာ မေတာ္ရ ေသးေသာ အမ်ိဳး တစ္ခ်ဳိ႕အိမ္က ဖိတ္ေကြ်းေသာ ထမင္းမ်ားကို အားမနာ တမ္းစားသည္။ ဘယ္သူမွ ထမင္းစား မဖိတ္တဲ့ ေန႔မ်ိဳး ဆိုလွ်င္ ေျမနီကုန္းမွ ဓနုျဖဴ ေဒၚေစာရီ ဆိုင္သည္ က်မ စားေနၾကျဖစ္သည္။ ထိုဆိုင္သည္ အတို႔ျမွဳပ္အစံုအလင္ နွင့္ ငပိေ၇က်ိဳမွာ စားလို႔ အလြန္ေကာင္း ေသာေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ဟိုတယ္မွာ စားတာထက္ ေစ်းအလြန္ သက္သာျပီး က်မ စားခ်င္ေသာ အစားအစာ မ်ားကို စိတ္ၾကိဳက္ စားသံုးရသည္။ အဲဒီ ေျမနီကုန္မွာ ထင္သည။္ ဒဂံုစင္တာ ေ၇ွ႕နားေလးက ၀က္သား ဒုတ္ထိုး ဆိုင္သည္လည္း က်မ စားေနက် ဆိုင္ပင္ျဖစ္သည္။ ၀က္သား တုတ္ထိုးသည္က ”ငါတူမရယ္ အရမ္းစားလို႔ ဗိုက္ေတြ နာကုန္မယ္” ဆိုျပီး တရား ခ်ယူရေအာင္ ေတာင္ ေမသူတို႔ စားသည္။ က်မ စားခ်င္ေသာ ၀က္သားကင္ကို လွီးေပးေသာ သူပင္ အလ်င္ မမွီေပ။ (အမွန္အကန္ စားသံုးသူေလ:P)

အဲဒါျပီးတိုင္ စိတ္တိုင္းက် လက္ဘက္ရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ျပီး အဆီတရစ္ရစ္နဲ႔ ဟိုတယ္ ျပန္ခဲ့၏။ ဟိုတယ္ ေ၇ာက္ေသာအခါ ခဏတာ မွ်နားျပီး အအီ အေနွာက္ေျပ လိေမၼာ္ရည္ မွာေသာက္ကာ ခဏနားျပီးေတာ့ ေ၇ဆင္းကူး၏။ ေရတစ္နာရီ ေလာက္ ကူးျပီးေတာ ဗိုက္က ေခ်ာင္သြားျပန္၏။ သူငယ္ခ်င္း ထက္ခိုင္က ဖုန္းဆက္ကာ ဂြင္တည့္သြား၏။

“ေဟ့ေမသူနင္က ငါ့ကိုေတာင္အေၾကာင္းမၾကားဘူး”

“ေအးဟာ ငါလည္း စားရေသာက္ရနဲ႔ အလုပ္ရွဳပ္ေနတယ္ ဘယ္သူနဲ႔မွေတာင္ မေတြ႔အားေသးဘူး”

“ေအးပါ ဟာနင္ ေမေမက နင့္ကို အီသီယိုးပီးယားပို႔ထားတားလားမွမသိတာဟာ”

“နင္အခု၇န္ကုန္ဘယ္မွာေနတာလဲ ငါလာေခၚလွည့္မယ္ မုန္႔သြားစားရေအာင္” ဟု သူငယ္ခ်င္း ထက္ခိုင္က ေျပာေသာအခါ အားနာပါနာနဲ႔ဘဲ

“ေအးဟာ ငါက နင္အားနာလို႔သာလိုက္စားရမွာ ငါ သိပ္စိတ္ပါတာ မဟုတ္ဘူးဟ”

“ငါအခု +++++ မွာေနတယ္ နင္ကေ၇ာ ေအးေအး ဒါဆိုလမ္းသင့္တယ္ ငါတို႔စိမ္းလန္းစိုေျပမွာ ၀က္သားတုတ္ထိုး သြားစားရေအာင္” တဲ့ (နာမည္မွားခ်င္မွာလိမ့္မယ္ သိပ္မသိဘူး)


ေအး ေကာင္းသားဘဲ ဟုဆိုကာ က်မ အ၀တ္အစားလဲျပီး lobby ထဲမွေစာင့္ေနလိုက္၏။ က်မ သူငယ္ခ်င္ကိုမေတြ႔တာ ၄ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေလာက္ေတာ့ရွိမယ္ ဒီရုပ္ေတြေတာ့ ေခြးခ်ီ သြားေတာင္မွတ္မိတယ္ဟု မၾကခဏ ေျပာဆိုဘူး၏။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္သူ၏ ပါ၀ါထူထူမ်က္မွန္ကိုေတာ့က်မ မွတ္မိ၏။ က်မ ကို မျမင္ပါ၀ါထူမ်က္မွန္ၾကီးႏွင့္ ဟိုဟိုဒီဒီၾကည့္ျပီး က်မကိုတစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္ကာ ဧည့္ၾကိဳေကာင္တာမွာ သြားေမးေလ၏။

“ဟဲ့ထက္ေၾကာင္ နင့္က ငါ့ကိုေတာင္မျမင္ဘူးလား နင့္ပါ၀ါၾကီးမွ အားမနာ “ဟုသြားရန္ေတြ႔လိုက္ျပီး ေျပာေျပာဆိုဆို ထိုလူ၏ေက်ာကို အုန္းခနဲ႔တစ္ခ်က္ပစ္တီးလိုက္၏။

“ဟာ ဘာလုပ္တာလဲဗ် ခင္ဗ်ားလူကိုဘလိုင္းၾကီးလာတီးေနတာ” ဟာ ေဆာ္ရီးပါအစ္ကိုရယ္ က်မ က်မ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔မွားသြားလို႔ပါသူက လည္းအစ္ကိုလိုဘဲ ခပ္ေခ်ာေခ်ာမို႔ပါ” (စိတ္ထဲက ေနေတာ့ နင္တို႔က ရုပ္ဆိုးတာခ်င္း အေတာ္တူတာဘဲ ဟုသာေျပာလိုက္မိ၏။)
ေမသူတို႔ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ မီးခြက္ထြန္းရွာအျပီး စိတ္ရွဳပ္သြား၏။ ဒင္း လာၾကည့္ေတြ႔မယ္ဆိုျပီး ၾကိမ္းေမာင္းျပီး လွည့္အထြက္ “ဟဲ့ေမသူ” ဆိုျပီး လူတစ္ေယာက္လာ ႏွဳတ္ဆက္၏။ ကြ်န္မလဲ ဘာလဲဆိုျပီးဂ်ိဳေပးကာျပန္ထိုင္လိုက္၏။ ဟ ငါထက္ခိုင္ေလ နင့္ ေကြ်းေမြးခဲ့တဲ့ ေက်းဇဴးမွမေထာက္ မေတြ႔တာ ေလးႏွစ္ဘဲ ရွိေသးတယ္ေမ့သြားျပီလား” ဆိုျပီး က်မ အား သူ၏ အသံပလုတ္ပေလာင္းနဲ႔ေျပာေတာ့မွ ဟဲ့နင္ပုလင္းဖင္ၾကီးက ဘယ္ေ၇ာက္သြားတာတုန္း ငါက ဘယ္လိုလုပ္မွတ္မိမလဲဟ။
မ်က္ကပ္မွန္ ေျပာင္းတပ္ထားတယ္ဟ ဆိုမွ က်မ ဇာတ္ရည္လည္သြားေတာ့၏။

ထက္ခိုင္မွာ သူရုပ္ကို ေခြးမခ်ီဘဲန႔ဲေတာင္ မမွတ္မိေသာ က်မ အား ဟားတိုက ္ရယ္ကာ စားခ်င္ေသာ အစားအစာမ်ားကို လိုက္ေကြ်း၏။ ဖန္ခြက္စက္ရံဳဆိုလား ဘာလားမသိဘူး အဲဒီလဲ လိုက္ပို႔ ေပးေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔တာ အျပီး ညပိုင္းမွာ အဆီရစ္ျပီးဗိုက္က ဆႏၵျပေတာ့၏။ ေနာက္ေတာ့ ေမသူတို႔ ခ်က္တင္ တတ္လိုက္ အိမ္သာတတ္လိုက္ႏွင္ ့အလုပ္ရွဳပ္ေန၏။ (ကီးဘုတ္ေလးေတာ ့သနားပါတယ္) အိမ္သာထဲ၀င္ခါနီးမွ ဖုန္း၀င္လာလို႔ ဖုန္းေျပာေတာ့ အြန္လိုင္းမွ အလြန္ ခင္မင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ဘေလာခ္ဂါ အစ္ကိုၾကီး ႏွစ္ေယာက္၏ ဖုန္းျဖစ္ေန၏။ အစား အေသာက္မ်ားျဖင့္ အလုပ္ရွုပ္ေနေသာ ေမသူတို႔ အဲက်မွ သူတို႔ဆီဖုန္းဆက္ဖို႕ ေမ့ေနတာ သတိရလိုက္၏။ အိုေကေလ အစ္ကို မနက္ျဖန ္မနက္ပိုင္းေလာက္ ေန႔လည္ စားစားရင္ ေတြ႔ၾကတာေပါ့ ဟုဆိုကာ ယေန႔ကိစၥအတြက္ မျပီးမျပတ္ေသးဘဲ အိမ္ မနက္ျဖန္အတြက္အိမ္သာတတ္ရင္း ၾကိမ္းေမာင္းလိုက္၏။ သူတို႔ေနေသာ ရပ္ကြက္ကိုက်မ မသိ သူတို႔ကလဲ က်မ ေနေသာ ေနရာသို႔မလာရဲဘူးတဲ့။ ေမသူတို႔ မနက္ ေစာေစာထကာ ဟိုတယ္နား တစ္၀ိုက္လမ္းေလွ်ာက္ရင္းပတ္လိုက္မိ၏။ ဟိုတယ္ကေန ငါးမီနစ္ေလာက္ ေလွ်ာက္သြားေတာ့ ေစ်းေပါက္စေလး တစ္ခုကိုေတြ႔၏။ အသီးအႏွံ လက္လက္ဆတ္ဆတ္ေလးေတြႏွင့္ စိမ္းစိမ္းဆိုဆိုႏွင့္ တစ္မ်ိဳးေတာ့ လွေန၏။ အသားငါးေ၇ာင္း သူမ်ားကလဲ ေမတၱာသုပ္မ်ား ရြတ္ေနၾက၏ ဟီးး။ ေနာက္ေတာ့ အသုပ္ဆိုင္တစ္ဆိုက္ကိုေတြ႔၏။ သပ္သပ္ရပ္ရပ္လဲရွိလွ၏။ လူတစ္ခ်ိဳ႔လဲစားေသာက္ေန၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ေမသူတို႔ခံုတစ္ခုတြင္ ေနရာယူကာ အသုပ္တစ္ပြဲ ငဖယ္ရယ္ ဗူးသီးေၾကာ္ရယ္ အစံုထည့္ေပးေနာ္။ ဘဲဥေလးပါ ထည့္ေပးဆိုေတာ့၊ေစ်သည္က က်မ ကိုတစ္ခ်က္ ေမာ့ၾကည့္၏။ က်မ ေျပာေသာ စကားသံေၾကာင့္ လားေတာ့မသိ က်မ ကို ရန္ကုန္က မဟုတ္မွန္းတန္း သိ၏။
အစ္မက ဧည့္သည္ ထင္တယ္ ? တဲ့ဗမာလူမ်ိဳးတုိ႔ ထံုစံအတိုင္း စတင္ စပ္စုေလ၏။ အင္းဟုတ္တယ္။ က်မ ဧည့္သည္ပါ။ တစ္ပတ္ထဲ လာလည္တာပါ ဆိုျပီး စကားစျဖတ္လိုက္၏။ အစားစားေနရင္ စကားမေျပာခ်င္တာ က်မ အက်င့္မို႔ပါ) ေခါက္ဆြဲသုပ္မွာ ခ်ဥ္ငံစပ္သုပ္ ေပး ေသာေၾကာင့္ အရသာအလြန္ရွိ၏ ေမသူတို႔ ႏွစ္ပြဲတြယ္လိုက္၏ ေနာက္ျပီးေဘးနားက ငွက္ေပ်ာ္သီးနဲ႔ ေကာက္ညွပ္ထုပ္ သံုးထုပ္အားလည္း အစပ္ေျပစားလိုက္ေသး၏။

ေနာက္ျပီး အဲဒီေဘးနားက ေစ်းသည္ထဲက ပန္းသီးတစ္လံုးအား၀ယ္ျပီးေမသူတို႔ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ စားလာ၏။ အဲဒီ ပန္းသီး ကုန္သြားေတာ့ လက္ဘက္ရည္ ဆိုင္ေတြ႔ေတာ့ က်မ လက္ဘက္ရည္ ႏွစ္ခြက္ေမာ့ေနလိုက္၏။ ခဏအၾကာမွာ ဘေလာခ္ဂါ အစ္ကိုၾကီးက ဖုန္းဆက္၏။ ညီမေလးဗိုက္ဆာေနပီလား ? အိပ္ရာထေနာက္က်ရင္အစ္ကိုတို႔ေနွာက္ယွက္သလိုျဖစ္မွာဆိုးလို႔ ေစာေစာက မဆက္ျဖစ္တာ အခုဗိုက္ဆာေနျပီးလား ဘာစားမလဲ ဆိုကာ ပူပန္ေသာေလသံႏွင့္ေမးေတာ့ အင္း သိပ္ေတာ့မစားရေသးဘူးအစ္ကိုရ အစ္ကိုတို႔လာရင္လဲ ထပ္စားရေအာင္ ခ်န္ထားေသးတယ။္ အစ္ကိုတုိ႔နဲ႔ ဘယ္အခ်ိန္ေတြ႔မလဲဆိုေတာ့ ခဏေနေတြ႔တာေပါ့ ဆိုကာ တတ္စီ မငွားခင္မွာဘဲ ေတြ႔လိုက္ေသာ ေစ်းသည္ေၾကာင့္ တတ္စီမငွားေသးဘဲ ေစ်းသယ္အနားသြားျပီး အကဲခတ္လိုက္ရာ ဒညင္းသီးကို ျပားထားျပီး နို႔/မလိုင္မ်ားဆမ္းထား၏ ေျပာေျပာဆိုဆို

‘အန္တီ အဲဒါဘယ္လိုေ၇ာင္းတာလဲ ဟင္”

“တစ္၇ာ ဘိုးသံုးခု ပါသမီးရယ္ အားေပးပါအံုး” ဟုအသနားခံသည့္ ေလသံကို ၾကားေတာ့ေမသူတို႔လဲ အားနာနာႏွင့္ ဒါဆိုလည္း တစ္၇ာဘိုးေပး အန္တီ၇ာဆိုျပီး စမ္းသပ္ျပီး စားၾကည့္လိုက္ေလသည္။ အေတာ္အရသာရွိတာဘဲ ဆိုျပီး ေနာက္ထပ္တစ္၇ာဘိုး ထပ္မွာျပီးသံုးခု ထပ္စားလိုက္၏။ စုစုေပါင္းေျခာက္ခု ႏွစ္၇ာဘိုးစားေသာေၾကာင့္ အဲဒီအန္တီက တစ္ခု အပို ေပးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ေမသူတို႔ အပီစားကာ တတ္စီငွားျပီး ၾကြျမန္း၏။ ဒညင္းသီးစားျပီး ပါစပ္က နံခ်င္ေနေသာေၾကာင့္ကတြင္းရွင္းရန္ အိတ္ထဲသို႔၇ွာေဖြေ၇းဆင္းေသာလည္း မေတြ႔ေခ်။ ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကားဆ၇ာက ပီေက ၀ါးေန၏။

“ဦးေလးဘာေတြစားေနတာလဲ ဟင္”

“ပီေကပါ” ဟုတုန္းတိ ျပန္ေျပာေသာေၾကာင့္ မေက်မနပ္ျဖစ္သြား၏။ စားအံုးမလား ရွိေသးတယ္။ ဒါမွမဟုတ္လဲ မရွိေတာ့ဘူးဆိုျပီး ေတာင္ ျပန္မေျပာေသာ ကားဆ၇ာကိုနဲနဲ ဂ်ိဳရြိဳင္းလိုက္၏။ ထို႔ေနာက္စတိုးဆိုင္တစ္ဆိုင္ေ၇ွ႕ကိုေတြ႔ေသာေၾကာင့္ ခဏရပ္ခိုင္းကာ ပီေက၀ယ္ေသာ္လည္း ပီေကမရွိသျဖင့္ ေခ်ာကလပ္ေ၇ခဲမုန္႔တစ္ခု၀ယ္စားျပီး ကားေပၚသို႔ျပန္တတ္ခဲ့သည္။

ဘေလာခ္ဂါ ႏွစ္ဦးရွိရာကိုသြားျပီးသူတ႔ိုကိုေခၚျပီးေတာ့စားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုကိုခ်ီတတ္ၾကေလ၏။ ဟဲဟဲ နာမည္ၾကီးဘေလာခ္ဂါ ႏွစ္ေယာက္ကို ေတြ႔လုိက္ရေတာ့ အနည္းငယ္ေတာ့အံ့ၾသမိ၏ ထိုဘေလာခ္ဂါ ႏွစ္ဦးသည္ ေတာ္လွန္ေ၇းဘေလာခ္ဂါမ်ားျဖစ္၏
သူတို႔၏ နာမည္အ၇င္းမ်ားႏွင့္ ပင္ ေပၚ တင္ ေတာ္လွန္ၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္မိတ္ဆက္ရင္း
အစားအေသာက္ကို ေမသူက စတင္ဦးေဆာင္ကာမွာေလသည။္ ပုဇြန္ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရည္၊ ၀က္သားနဲ႔ ကိုက္လန္ေၾကာ္၊ ငါးေပါင္း၊၀က္နံရိုးေၾကာ္၊ လက္ဘက္သုပ္၊ အေၾကာ္စံု တစ္ပြဲကလဲ ပါေသးသည္ (အေၾကာ္စံုမ်ား မေကာင္းလို႔သိပ္မစားဘူး) ထမင္းေပါင္း ႏွင့္ တစ္ျခား ေသာက္စရာမ်ားလည္း မွာယူအျပီးမွာ :P ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး စကားေျပာၾကေလသတည္း။ ဘေလာခ္ဂါ ႏွစ္ဦးက ဘယ္သူလဲလို႔ လာမေမးၾကနဲ႔။ ပံုပန္းသ႑န္ေျပာျပမယ္ ခန္႔မွန္းၾက အေျဖမွန္သူကို ေစာေစာက ဟင္းပြဲထဲက ၀က္နံရိုးေၾကာ္တစ္တံုးေကြ်းမယ္
၂ေယာက္လံုးက ဆန္႔က်င္ဘတ္အရပ္အေမာင္းရွိတယ္(ႏွစ္ေယာက္စလံုးကလဲ မင္းသားနဲ႕တူတယ္)

Aနဲ႔Bလို႔နာမည္ေပးမယ္ေနာ္
Aက အရပ္က ေတာ္ေတာ္ကိုရွည္တာ အေတာ္မွတ္မိလြယ္တဲ့အရပ္အေမာင္းမ်ိဳးပါ၊
Bကေတာ့အရပ္ပုတယ္ထဲမွာပါတယ္
Aက အသားက ခပ္ညိဳညိဳမ်က္မွန္က မထီမဲ့ျမင္ တတ္ျပီး စကားေျပာရင္မ်က္မွန္ေပၚကေက်ာ္ၾကည့္၊
B ကေတာ့အသားကိုေတာ္ေတာ္ေလးျဖဴတယ္ အသံကလဲေတာ္ေတာ္ကို၀ဲတယ္ (နအဖကိုဆဲတာေတာ့အေတာ္ေလးကိုပီပီသသဆဲနိုင္တယ္ )
Aေ၇ာBေ၇ာႏွစ္ေယာက္လံုးက စကားေျပာတာ လူၾကီးဆန္တယ္ ေဖာ္ေ၇ြတယ္၊
Bကေတာ့ ဂ၇ပ္ဖစ္ပိုင္းမွာနဲနဲ႕ကြ်မ္းပံုရတယ္သူ႔ဘေလာခ္မွာဆိုရင္ ဂ၇ပ္ဖစ္ပံုဆန္းဆန္းေလးေတြတင္ျပီး ဦးသန္းေရႊကိုဖဲ့တယ္:P
A က တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ရုပ္ရွင္မင္းသားနိုင္းနိုင္းလိုလိုဘာလိုလိုနဲ႔ :P ေခ်ာေတာ့ေခ်ာသား
B ကလဲ အရပ္သာပုတာ သူ႔ရုပ္က ေနတိုးနဲ႔တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ဆင္တယ္။
ေအနဲ႔ဘီ ႏွစ္ေယာက္စလံုးဘေလာခ္မွာ နိုင္ငံေ၇းနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့သတင္းေတြဘဲတင္တယ္
ကဲ ေအနဲ႔ဘီဘယ္သူလဲဆိုတာ မွန္ေအာင္ေျပာနိုင္သူကို ၀က္နံရိုးေၾကာ္တစ္တံုးေကြ်းမယ္

အမွန္အကန္စားသံုးသူ
ေမသူ

pS. တီးသည္ ေမသူထက္ ပင္စားနိုင္ပါသည္။ အစာေျပ စားတာကို ပင္ ေခါက္ဆြဲေျခာက္သံုးထုပ္ျပဳတ္စား၏
:P