အေမသို ့

“အေမ့အိမ္ဆိုတာ
ထမင္းစားပြဲမွာ
လူေလးေယာက္ရွိမွ
ျပည့္စံုမွဳရွိတတ္တာမ်ိဳးတဲ့လား
အေမရယ္”

အရြယ္ေရာက္လို ့အေတာင္ပံစံု ပ်ံသန္းၾကေတာ့
အေမ့အိမ္မျပည့္စံုေတာ့မွဳေတြအတြက္
နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္တဲ့လားအေမရယ္...


“ငွက္တစ္ေကာင္လို
ျမင့္နိုင္သမွ်
ပ်ံသန္းေတာ့
မ်က္ရည္စေတြနဲ့
လက္ျပနူတ္ဆက္ျပံဳးခဲ့တဲ့
အေမ”

ေၾသာ္ေလဆိပ္မွာ မ်က္ရည္ေတြနဲ ့နူတ္မဆက္ပါနဲ ့လားအေမရယ္…
ေက်ာင္းပိတ္ရက္တိုင္းသမီးပိုက္ဆံစုျပီး ျပန္လာမွာေပါ့၊၊
အေမ့အိမ္ထမင္း၀ိုင္းေလးမွာရယ္ေမာမွာေပါ့အေမရယ္…
တိုးတက္ေအာင္ျမင္မွဳဆိုတာ အေမေပးတဲ့အေမြျဖစ္ရမွာေပါ့အေမ၊၊
ၾကိဳးစားမွဳေတြအကုန္လံုးဟာ အေမရဲ ့အျပံဳးတစ္ခုအတြက္ေလ..
ေနာက္ထပ္ အလြန္ဆံုး ၃နွစ္ေပါ့အေမ..
က်န္းမာေရးသာဂရုစိုက္ပါအေမရယ္...


“အဲဒီအခ်ိန္
အေမ့အိမ္ရဲ ့
ထမင္းစားခန္းေလးမွာ
မိသားစုေလးေယာက္
အျပံဳးေတြနဲ ့ထပ္တူ
ျပည့္စံုမွဳေတြ
ညီမွ်ျခင္းက်ေနေတာ့မွာေပါ့ အေမ”


မွတ္ခ်က္ ၊၊ ၊၊ ဒီအပတ္ေတာ့ စာတိုေလးပဲတင္ေပးလိုက္ပါတယ္၊၊
အိမ္ကိုလြမ္းေနတာလဲပါတယ္..:)
အားေပးေနာ္ …


ခင္မင္လ်က္
အိမြန္တာ