ဒိုင္ယာရီထဲမွ
. . . . . . . . .
ဒီအခ်ိန္ဆုိရင္...
မနက္ပိုင္း အိပ္ရာေစာေစာထျပီး ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ခန္း အျပင္မွ ထြက္လာသည္။
ေၿသာ္ ဘုရားခန္းမွာ အေဖနဲ႕ အေမတို႕ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနတယ္။ ဘုရား ေရသက္ပယ္ ေနၾကတယ္။ ဗိုက္ဆာဆာနဲ႔ အသင့္ျပင္ထားေသာ အုန္းႏုိ႕ေခါာက္ဆြဲကို အ၀တီးျပီး အိမ္ထဲမွအိမ္ျပင္ကို ခဏထြက္။ အိမ္၀ တည့္တည့္ က အလြန္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့ အတာအုိးၾကီးနဲ႕ ေတြ႕။ ေအာ္ - Bell ျမည္လို႕ ၿခံတံခါး သြားဖြင့္တယ္။ ေဘးျခံက ပိေတာက္ပန္းေတြလာေပးတာ .. လွလိုက္တာ.. ေမႊးလုိက္တာ.. ေက်းဖူးတင္ျပီး အိမ္ထဲျပန္၀င္ဖို႕ လွည့္ထြက္အလာမွာ ျခံထဲက ေရတံခြန္ေဘးမွာ ၀ဲပ်ံေနေသာ လိပ္ျပာေလးေတြကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ပိတုန္းေလးေတြလဲ ရွိတယ္။ သတိထားျပီး နားေထာင္လိုက္ ေတာ့ ငွက္ကေလးေတြရဲ႕ အသံက ကၽြန္ေတာ့္ ပတ္လည္မွာ ရစ္၀ဲေနတယ္။ အဲ့ဒီလုိ ဖီလင္၀င္ေနတုန္း အိမ္ကေခြးက သံုးခ်က္ေလာက္ ေဟာင္လုိက္ တာ လန္႕သြားျပီး အိမ္ထဲ၀င္ကာ ပန္းကန္တစ္ခ်ပ္ေပၚမွာ ပိေတာက္ပန္းေတြတင္ျပီး ဘုရားခန္းထဲသို႕ ၀င္သြားပါသည္။ ဒီလုိဘဲ ထားခဲ့ျပီး ျပန္ထြက္လာပါသည္။
မၾကာခင္ ဖုန္းေတြ ၀င္လာပါေတာ့သည္။ ေဟ့ေကာင္ မင္းအိပ္ရာ နုိးျပီလား ဘာလား ညာလား နဲ႕။ ငါတုိ႕ မၾကာခင္ ေရာက္မယ္ဆိုျပီး ဗုန္းခ်သြားရာ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေရမုိးခ်ိဳးရတာေပါ့။ အိမ္က အင္းယားလမ္းနဲ႕ နီးေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက အိမ္ကိုဘဲ အရင္လာၾကတယ္..
ျပီးေတာ့.. :(
စိတ္မေကာင္းဘူး။ ကၽြန္ေတာ္သတိမရေတာ့ဘူး။ ေမ့သြားျပီ။ ဒီုင္ယာရီထဲမွာလည္း တ၀က္ဘဲေတြ႕တယ္။ တျခားတစ္၀က္ ကို သၾကၤန္ရက္ေတြက ေမာေမာနဲ႕ မေရးျဖစ္ဘူးထင္တယ္။ အဲ့ဒီ သၾကၤန္ကလည္း လြန္ခဲ့တယ့္ ၃ႏွစ္ ေလာက္ကဟာ။ ေတာ္ေတာ္ေ၀းသြားျပီ။
ပန္းေတာက္ပန္း မျမင္ရတာ ႏွစ္ေတြခ်ီေနျပီ။ သၾကၤန္မိုးႏွင့္ ေ၀းေနရတာ ၾကာျပီ။
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ လမ္းမေတြေပၚမွာ လမ္းေလွ်ာက္သြားရင္း ေရပက္ခံရတဲ့ အရသာကို လြမ္းတယ္။
အင္းယားလမ္းမွာ ေရသြားပက္တာတို႕။ ျမိဳ႕အႏွံ႕ ေရပက္ခံထြက္တာတို႕....
ျမိဳ႕အႏွံ႕ ေလေပၚမွာလြင့္ေနတယ့္ သၾကၤန္သီခ်င္း ကိုလည္း မၾကားရတာ ၾကာျပီ။
မုန္႕ လံုး ေရေပၚ ဘယ္လုိေနမွန္း ေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ ေရႊရင္ေအးကို ေသာက္ျပီး ေရႊရင္မွာ မေအးရတာလည္း ႏွစ္ခ်ီေနျပီ။ အ၀ကဲျပီး ျမန္မာထမင္းဆိုင္ တစ္ဆိုင္သြားျပီး အ၀တီးတဲ့ အရသာကိုလည္းလြမ္းတယ္။
သၾကၤန္ေနာက္ဆံုးရက္ေတြ ညေတာ္ေတာ္ေနာက္က် တဲ့အထိ ေသာင္းက်န္းတာေတြကုိလည္း သတိရတယ္။
ဒါေတြအားလံုး ၾကားထဲ က သၾကၤန္တုိင္း ေရႊတိဂံုဘု၇ား ကိုသြားဖူးရတာ အရသာတစ္မ်ိဳး...
ဒါေတြအားလံုး အခုေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ ဘာနဲ႕တူလဲဆိုေတာ့ -
Memories Playing Like a Film without Sound အသံမပါတဲ့ရုပ္ရွင္ တစ္ခုၾကည့္ေနရသလုိဘဲ ဗ်ာ..
အားလံုးဟာ အသံတိတ္ျပီး ရင္ထဲမွာ ေၿဗာင္းဆန္ေနတယ္..
ပန္းေတာက္ပန္းေလးရဲ႕ ရနံ႕ကို လြမ္းလိုက္တာ။ ။
အလြမ္းမ်ားစြာျဖင့္
အားလံုးဘဲႏွစ္သစ္မွာေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစ။
Tea
I really miss Thingyan
ReplyDeletewhen u write like this
i even wanna cry
ya, my memories are also playing like a film without a sound
but i can still feel the warm of Thingyan Yay. :(
how do u feel that warm? :) tell me.. lol.. i want to feel also
ReplyDelete